60481 skanuj0122

KaTIE: Właśnie to powoduje samotność. 1<> strata siebie m go. Kiedy wtrącasz się w jej sprawy, nie masz siostry. Myśli

jesteś tam z nią. osądzasz ją. mówisz jej, co powinna była

bić. a opuściłaś samą siebie.

Barbara: Tak. to prawda.

KATIE: Dlatego czujesz się taka wyobcowana i samotna. Utrata jednego członka rodziny wystarczy. Spójrzmy na kolejne zdanie

BARBARA: Okej. Nigdy nie chcę być przy tym. jak ktoś postami wia umrzeć, i musieć oglądać jego agonii tylko dlatego, ze ktoś inny się spóźnia.

KaTIE: Tak. Możesz nieustannie powtarzać Sobie tę opowieść w umyśle.

BARBARA: Jestem pewna, że tak będzie.

KATIE: Więc powiedz: ..Chcę...", i przeczytaj to od nowa. Na prawdę poczuj cę chęć.

BARBARA: Chcę być przy tym. jak ktoś |x>stanawia umrzeć, i oglądać jego agonię tylko dlatego, że ktoś inny się spóźnia.

KaTJF.: „Nie mogę się doczekać..."

BARBARA: Nie mogę się doczekać, aby być przy tym. jak ktoś postanawia umrzeć, i oglądać jego agonię tylko dlatego, ze ktoś inny się spóźnia.

KATIE: 'lak. A jeśli to wywołuje w tobie rozżalenie, smutek, poczucie wyobcowania - coś innego niż. miłość do twojej siostry - zapisz to, przelej to na papier. Wszystkie wojny powinny być toczone na papierze. Nic ma takiego koszmaru. /. którego nie mogłabyś się obudzić. Ile razy odtworzyłaś sobie tę opowieść w myślach, od czasu kiedy się wydarzyła?

BARBARA: Och, trzydzieści, może czterdzieści razy.

KATtE: Okej, trzydzieści albo czterdzieści razy. A ile razy twoja mama zmarła?

BARBARA: Prawie umarła trzy razy w ciągu ostatnich dwóch miesięcy.

KATIE: Tak. ale ile razy umariar

BARBARA: Umarła tylko raz. w męczarniach.

I. \;il„ lak. ra^. „Umarła w męczarniach" - czy to prawda?

IłAKHARA: Nic mogę wiedzieć, czy to prawda. Nic.

KaTIK: Absolutnie. A jak reagujesz, kiedy wierzysz w myśl: „Moja matka umarła w męczarniach”?

BARBARA: Sama jestem w męczarniach z tego powodu. Widzę jej twarz, słyszę jej słowa, albo to, co mi się wydaje, że powiedziała, i bardzo cierpię.

i. UTE: Czyli nie możesz wiedzieć, że twoja matkę naprawdę umierała w męczarniach, ale wiesz, żc ty jesteś teraz w męczarniach z powodu jej możliwych meczami. Jedna osoba w męczarniach wystarczy.

BARBARA: 'lak.

KaTIK: Czy widzisz taki powód, aby trzymać się myśli: „Ona umarła w męczarniach", który dawałby ci poczucie spokoju? Nic mówię, ze nie umarła w męczarniach. To starożytna opowieść. To religia. I nic mówię ci. żc masz ją porzucić.

Barbara-. W rzeczywistości nie myślę, że umarła w' męczarniach. Myślę, że zar.im faktycznie zmarła, chwilami wydawało się. żc cierpi katusze.

Katu-: To jest bardziej praw-dziwc. Wydawało się, że cierpi katusze.

Barbara: /Mc nie wiem naprawdę.

KatIB: Jesteś dobra, kochanie.

BARBARA: Widzę jei twarz i słyszę jej słowa, ale...

KATil': Jak reagujesz, kiedy wierzysz w myśl. żc ona zmarła w męczarniach?

BARBARA: Czuję się bezsilna i nieudolna, i słaba, ponieważ nic mogłam jej dać tego. czego pragnęła.

Kai II. Kim byłabyś bez tej myśli?

BARBARA: I\i prostu byłabym przy niej i pomagała jej. kochała ją.

KATIK: Traktując ten tydzień jak skarb.

Barbara: O rety. 11 mm. Okej.

24>