62536 skanuj0225

24 Rozdział 1

mówić o wieloaspektowym zarządzaniu strategicznym, skupiającym się na kapitale ludzkim i wiedzy¹⁷. To połączenie wizji przyszłości opartej na wiedzy i wykorzystaniu kapitału intelektualnego nazywa się globalnym zarządzaniem strategicznym lub zarządzaniem wizjonerskim¹⁸. Współcześnie ten proces przystosowania uczenia i adaptowania nowych zachowań przebiega nie w ciągu pokoleń, lecz w ciągu miesięcy czy dni¹⁹.

W etapie globalnego zarządzania strategicznego (wizjonerskiego) powstają wielkie struktury gospodarcze, które skupiają się na tworzeniu strategii transnarodowych i globalnych. Wzrastające znaczenie wiedzy i kapitału intelektualnego jako aktywnej części kapitału powoduje powstawanie różnych form organizacji uczącej się, organizacji inteligentnej i korporacji wirtualnej.

1.2. Zarządzanie strategiczne jako proces

Dotychczasowa ewolucja zarządzania strategicznego, chociaż uważa się ją za jedną z najmłodszych nauk o zarządzaniu, skutkuje wielością różnych definicji i prób ujęcia istoty, które skupiają się na różnych wyróżnikach²⁰. Niektórzy autorzy podejmujący tę problematykę sprowadzają to pojęcie jedynie do określonego sposobu myślenia, przede wszystkim kadry kierowniczej, a więc niejako filozofii podmiotu gospodarującego. Większość autorów przyjmuje jednak, że należy mówić o zarządzaniu strategicznym jako metodzie (systemie) zarządzania, charakteryzującej się określonymi cechami, chociaż w literaturze funkcjonuje szerokie spektrum definicji i prób ujęcia istoty. A. Stabryła przez zarządzanie strategiczne rozumie „...proces informacyjno-decyzyjny (wspomagany funkcjami planowania i organizacji, motywacji i kontroli), którego celem jest rozstrzyganie

0    kluczowych problemach działalności przedsiębiorstwa o jego przetrwaniu

1    rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań otoczenia i węzłowych czynników własnego potencjału wytwórczego”²¹. Zbliżoną definicję zarządzania strategicznego podaje Z. Pierścionek, który przez zarządzanie strategiczne rozumie „...planowanie, organizowanie, kierowanie, kontrolę i weryfikację, dotyczące określania i realizacji celów strategicznych organizacji, planowania i realizacji zmian w organizacji, zmian (stosownie do przyszłych warunków otoczenia) zasobów i umiejętności organizacji, jej struktur i systemów”²². Z takiego ujęcia

¹⁷    Z. Drążek. B. Niemczynowicz, Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem, PWE, Warszawa 2003, s. 21.

¹⁸    A. Zelek, Zarządzanie strategiczne. Diagnozy, decyzje, strategie, Wyd. Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, Szczecin 2000, s. 11.

¹⁹    Z. Drążek, B. Niemczynowicz..., op. cit., s. 21.

²⁰    Por. A. Stabryła, op. ciL, s. 39-41.

²¹    Ibidem, s. 11.

²²    Z. Pierścionek, Strategie konkurencji w rozwoju przedsiębiorstwa, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 14.