130
Potęga mouyy ciała
przestrzeni, przez co ten gest staje się bardziej dominujący. Osoba wykonująca taki gest może unieść dłonie wyżej, wskazując na swoją wyższą pozycję, lub opuścić je, starając się przekazać swoją otwartość i chęć do rozmowy jak równy z równym. Tak czy siak, gest ten tworzy barierę pomiędzy rozmówcami i — w zależności od sytuacji — możesz chcieć raczej unikać tworzenia takich barier, niezależnie od tego, jak silne ma on oddziaływanie. Kopuikę lepiej stosować w większych grupach, a nie w rozmowach w cztery oczy.
Nad czym popracować: nad włączeniem tego gestu do swojego repertuaru.
Gdy wykorzystujesz ten gest, stąpasz po cienkiej linii oddzielającej arogancję od dominacji i władzy, tak więc musisz się nauczyć stosować go mądrze. Eksperymentuj, szukając różnych sposobów stosowania kopulki, aż znajdziesz taki, który do Ciebie pasuje. Być może najwygodniej będzie ułożyć dłonie tak, by stykały się ze sobą na całej powierzchni. Ogólnie rzecz biorąc, ilekroć zwracasz dłonie ku sobie, wysyłasz sygnały oznaczające kompetencję, władzę, autorytet i wysoki status — ze szczyptą protekcjonalności.
Przeciwstawny kciuk —jako to, co odróżnia naczelne od reszty świata zwierzęcego — jest najbardziej znaczącym z naszych palców i dlatego stanowi
Prezydent Bill Clinton pokazuje
unjftajnm/ kglnk_|_I
potężne narzędzie ekspresji.
Zwykle można zauważyć kciuk w gestach, które oznaczają pewność siebie i autorytet. Kciuk może być postrzegany jako z lekka falliczny, dlatego mężczyźni używają go częściej niż kobiety.
Na co zwrócić uwagę: na specyficzne dla różnych osób gesty kciuka. Bill Clinton
używał charakterystycznego uniesionego kciuka tak często, że gest ten zaczęto wręcz nazywać „kciukiem Clintona”. Wykorzystywał go do pokreślenia istotnych elementów
131 T
Mowa ciała
liii
wypowiedzi, aby wciągnąć ludzi do dyskusji, powitać lub pożegnać kogoś lub, ogólnie, by wyrazić optymizm — i poczucie władzy.
Mad czym popracować: by wykorzystywać go częściej, lecz nre za często.
Gest uniesienia kciuka jest w naszej kulturze wykorzystywany tak częstp, iżiiś ! może być postrzegany jako sarkastyczny („Tak, koleś, złap sobie stópżjj
Jednak wciąż budzi on pozytywne skojarzenia, co warto czasem wykorzy
stać. Możesz też poeksperymentować z wykorzystaniem go tak, jak robi
Clinton —jako niezagrażający sposób wskazywania.
Jest to świadomy lub nieświadomy akt przygotowywania się na zwróceniej
<u -ż::•-lilii* ,
czyjejś uwagi. Osoba, która się stroi lub poprawia swój wygląd, stara się śc gnąć na siebie uwagę i pokazać się w jak najlepszym świetle.
Czasem gest ten może być tak prosty, jak podciągnięcie skarpetek przez i [ mężczyznę czy strzepywanie ubrania. Kobieta może przeczesać włosy lub| | przeciągnąć palcem po ustach. Mamy tu do czynienia z całym wachlarzem '
zachowań, od tak subtelnych, że nawet sobie ich nie uświadamiasz, do pełnej ■) toalety przeprowadzanej na oczach innych osób.
Na co zwrócić uwagę: jak zmienia się to w różnym otoczeniu. Możesz robić
to bardzo subtelnie podczas spotkania: wyprostować rękawy, zapiąć żakiety wygładzić przód spódnicy. Jednak w przypadku strojenia się nacechowajieg^ seksualnie, w barze lub na przyjęciu, gesty te mogą stać się bardziej krzykUiyJjl
Kobieta może odrzucić włosy na plecy, pokazując mężczyźnie, jak są lśniące',
a jednocześnie odsłaniając fragment szyi.
Czasem kobieta może to robić, mimo że nie jest zainteresowana da||p mężczyzną — może jedynie chcieć, by on byl zainteresowany nią; „Popaijl czego nie możesz mieć!”.
Nad czym popracować: nad wykonywaniem takich gestów w pociągający sposób. Gesty te mogą być niesłychanie uwodzicielskie, jeśli wykona się jć w odpowiedni sposób. Opracuj osobisty gest, który stanie się Twoim znakiem : rozpoznawczym, taki jak odrzucenie włosów czy dotknięcie ust, które będzie
i