66674 PB170080

1. Skąd pomysł na jeszcze jeden podręcznik radiologii?

Czy praca radiologa może być przyjemna?

Oczywiście, żc tuk! Przekonanie to wyniku z głębokiego osobistego doświadczenia autorów i będzie towarzyszyć czytelnikowi podczas lektury całego podręcznika, a być może - oby tuk było - także w całej jego dalszej karierze medycznej. Jest to również główny powód powstania tej książki; Czy diagnostyka obrazowa lub leczenie pacjentów mogą być zadaniami przyjemnymi? Odpowiedzią niech będzie głośne: „tuk". Sukces w diagnostyce medycznej zależy od utrzymywania odpowiedniego dystansu do bieżących wydarzeń. Aby uzyskać kontakt z pacjentem oparty na zaufaniu, należy wykazać się empatią i szacunkiem. Jednakże tym, co zapewnia optymalną drogę do właściwej diagnozy, a co zu tym idzie - do odpowiedniego leczeniu, jest jasność umysłu. Z kolei aby taki stan osiągnąć, należy wykazywać się motywacją, optymizmem i odczuwać radość z wykonywanej pracy. Entuzjazm wynikający z natrafienia nn „ciekawy przypadek", który czasowo może przesłonić - często tragiczną - sytuację osobistą pacjenta, nie może być radiologowi odebrany. Ta sama zasada obowiązuje podczas zdobywania wiedzy na lemat radiologu - tak w przypadku studentów, jak i młodych lekarzy. Ktoś powinien zarazić młodzież entuzjazmem dla tej fascynującej dziedziny, jaką jest radiologia!

Co jest wyjątkowego w uczeniu się (i nauczaniu) radiologii?

Radiologia jest ogromną i ciągle rozwijającą się specjalnością. która z każdym miesiącem staje się bardziej złożona.

Z kilku powodów nic należy uczyć się jej na pamięć. Sposoby uzyskiwania i analizy obrazu muszą być opanowane, tzn. trzeba zrozumieć zasady nimi rządzące. Zarówno zrozumienie zasad obrazowania, jak również jakiegokolwiek pojedynczego obra/u są głównie wyzwaniami intelektualnymi. Na tej podstawie można gromadzić wiedzę specjalistyczną za pomocą literatury, choć przede wszystkim poprzez przekazywanie osobistych doświadczeń. _W żadnym przypadku nie można zastąpić doświadczonego nauczyciela radiologii". Wymiana wiedzy miedzy nauczycielem i uczniem jest w radiologii tak intensywna, wieloaspektowa i interaktywna, jak rzadko w innych dziedzinach medycyny. Z tego powodu radiologia może być uznana za specjalność - w całym tego słowa znaczeniu - dydaktyczną. Można poznawać większość technik diagnostycznych nauczać ich, wykorzystując archiwalny materiał obrazowy. Pokazuje to ogromne możliwości stojące przed radiologią akademicką - należy je tylko wykorzystać.

Dlaczego ten podręcznik jest inny od pozostałych?

Cóż... z wielu powodów. Jednak jedną z .głównych idei. które staramy się przekazać w tej książce, jest znaczenie istotnych wskazań do wykonania każdego badania lub te-rupii radiologicznej. Liczba badań wykonanych bez jednoznacznych wskazań jest niestety wysoka. Przyczyny tego są różnorakie: obawa przed procesem sądowym, istnienie badań w danej chwili modnych, przepracowanie lekarzy na izbach przyjęć, którzy wolą najpierw zlecić badania obrazowe, a dopiero potem zbadać pacjenta, a także praktyka nadmiernego zlecania badań przez me-radiologów. dla których finansowo korzystne jest wykonywanie zdjęć pacjenta w prywatnych gabinetach lub szpitalach. Wszystko to powoduje, że przeprowadza się wiele niepotrzebnych badań diagnostycznych mających niezamierzone konsekwencje dla pacjentów. Wykonywanie zbyt wielu badań stanowi niebezpieczeństwo również na przyszłość - tak dła naszego życia zawodowego, jak i dla systemów ochrony zdrowia - gdyż nie jest to sytuacja ekonomicznie korzystna w żadnym współczesnym społeczeństwie. Naszym celem jest stworzenie odpowiedniego nastawienia oraz wskazanie, co i kiedy warto zlecać. Dlatego, na potrzeby mniejszej książki, zostały dołączone i zaadaptowane wytyczne Bdńsh Royal College of Radiologbts. pt .Prawidłowe wykorzystanie Zakładów Radiologu Klinicznej" („Making tbe best usc of a Depratment of Climcal Radiołogy").

Jaka jest struktura tej książki?

Pierwsza część podręcznika, zatytułowana: -Sprintem przez podstawy radiologii" opisuje i. mamy nadzieję, pozwała zrozumieć podstawy obrazowania. Na przystawkę serwujemy zasady techniczne uzyskiwana obrazu. Aby stały się one łatwiej strawne dla czytcbAa. zaadaptowaliśmy analogie z -życia codziennego" w sytuacjach. gdy stopień zaawansowania technologii czynił to niezbędnym i gdy było to dydaktycznie uzasadnione Następnie zaznajomimy Was ze ąmskam i procedurami. które pomogą stawić czoło analizie obrazu w diagnostyce obrazowej. Kładziemy nacisk na postrzeganie psychofizyczne w święcie, w którym dominuje bardzo drogi sprzęt do diagnostyki obrazowej, to nadal Twój wzrok i centralny układ nerwowy wykrywają i klasyfikują choroby. W innych podręcznikach ta podmawu-wa prawda jest często pomijana. Dowiecie aę rówan i o bardziej i mniej oczywistych nicbczpif*aefistwaćh wynikających z obrazowania i terapii opartej na nim.