W postępowaniu korekcyjnym w przypadku pleców okrągłych, podobnie jak we wszystkich wadach postawy, należy uwzględnić trzy podstawowe kierunki działania (trzy tory postępowania korekcyjnego):
1) morfologiczny — polegający na likwidacji dystonii mięśniowej i wytworzeniu silnego gorsetu mięśniowego;
2) fizjologiczny — nauczenie przyjmowania postawy skorygowanej i utrwalenie nawyku poprawnej postawy:
3) środowiskowy — zapewnienie odpowiednich, sprzyjających likwidacji wady warunków życia i pracy dziecka.
Program postępowania korekcyjnego dla dziecka z plecami okrągłymi powinien uwzględniać następującą kolejność działań.
Najważniejszym celem jest przekonanie i zachęcenie dziecka do podjęcia trudu pracy korekcyjnej. Należy dążyć do sytuacji, w której dziecko jest podmiotem procesu korekcyjnego, a nie przedmiotem poddanym korekcyjnej „obróbce". Z drugiej strony chodzi tu o pozyskanie aktywnie współpracujących rodziców, którzy będą dbali o stworzenie dziecku warunków optymalnych, sprzyjających korekcji wady.
Obejmuje ono:
— nie przeciążanie dziecka nauką i pracą,
— zapewnienie odpowiednich warunków pracy (biurko, krzesło, ławka szkolna, oświetlenie),
— zapewnienie możliwości zabawy i gier ruchowych na świeżym powietrzu,
— zapewnienie odpowiedniej ilości i warunków snu,
— prawidłowe odżywianie,
a także ćwiczenia korekcyjne w domu.
Istnienie przykurczów ogranicza ruchomość stawową i uniemożliwia przyjęcie postawy skorygowanej. Ich rozciągnięcie i przywrócenie pełnej ruchomości stawowej jest
21