25273 strona (679)

Opis wady i schemat postępowania korekcyjnego

odcinka piersiowego;

b) w ćwiczeniach rozciągających mięśnie biodrowo-lędźwiowe i proste uda należy zadbać o stabilizację przyczepu górnego tych mięśni, aby oddalanie przyczepu dolnego nie powodowało pogłębienia lordozy lędźwiowej. Stabilizację tę najłatwiej osiągnąć przez zgięcie jednej nogi w stawie biodrowym (przyciągnięcie kolana jednej nogi do klatki piersiowej). Zgięcie jednej nogi stabilizuje przyczepy znajdujące się na odcinku lędźwiowym kręgosłupa i na miednicy. Zwiększając wyprost w stawie biodrowym drugiej nogi oddalamy przyczepy dolne mięśni biodrowo-lędźwiowego i prostego uda rozciągając je.

4.    Nauka przyjmowania postawy skorygowanej¹.

5.    Wzmacnianie mięśni osłabionych.

Wzmacnianie mięśni osłabionych powinno odbywać się w postawie skorygowanej, to znaczy w pozycji zbliżenia ich przyczepów. Ponadto należy przestrzegać następujących zasad:

a)    w plecach wklęsłych osłabione i rozciągnięte są wszystkie mięśnie brzucha, ale w szczególności prosty, a zwłaszcza jego część podpępkowa. Z tego względu przy wzmacnianiu mięśni brzucha jest preferowane sterowanie dołem (ruch nóg przy ustabilizowanym tułowiu). Przy doborze ćwiczeń wzmacniających mięśnie brzucha należy pamiętać o tzw. bezpiecznym kącie pracy (kąt uniesienia nóg, przy którym nie występuje zwiększenie lordozy lędźwiowej). Jeżeli z pozycji leżenia tyłem unosimy proste nogi do pionu, to początkowo bardzo mocno wygina się odcinek lędźwiowy. Wygięcie to na ogół zanika przy kącie między nogami a podłogą wynoszącym ok. 45°. Aby nie pogłębiać lordozy lędźwiowej należy w tym ćwiczeniu unieść nogi powyżej kąta 45o. Kąt 45o jest przeciętną wartością bezpiecznego kąta pracy i dla każdego dziecka należy go zawsze znajdować indywidualnie;

b)    większość ćwiczeń wzmacniających mięśnie brzucha powoduje równoczesne wzmacnianie w pozycji zbliżenia przyczepów mięśni biodrowo-lędźwiowych i prostych uda. To szkodliwe dla pleców wklęsłych oddziaływanie należy kompensować większą ilością ćwiczeń rozciągających mięśnie biodrowo-lędźwiowe i proste uda;

c)    w doborze ćwiczeń wzmacniających mięśnie pośladkowe i kulszowo-goleniowe trzeba uwzględnić fakt, że zakres wyprostu w stawie biodrowym nie przekracza kąta lOo-15o. Uniesienie nóg np. w leżeniu na brzuchu powyżej tego kąta odbywa się poprzez pogłębienie wygięcia lordotycznego odcinka lędźwiowego, co przy plecach wklęsłych będzie pogłębieniem wady. Dlatego wzmacniając mięśnie pośladkowe i kulszowo-goleniowe nie można przekraczać 10o-15o wyprostu w stawie biodrowym.

6.    Utrwalanie nawyku postawy prawidłowej¹.

Należy pamiętać, że każdy przypadek pleców wklęsłych jest inny. W związku z tym postępowanie korekcyjne powinno być indywidualnie dobrane dla każdego dziecka zależnie od etiologii, lokalizacji i stopnia zaawansowania zmian.

165

1

patrz s. 164