62336 str 5 2

rzutów w płaszczyźnie symetrii. Czasami przy odmierzaniu wartości współrzędni! nych punktów na odnoszących występują wątpliwości, z których rzutów zbierać I dane, szczególnie u osób, mających kłopoty z wyobrażeniem przestrzennym i danej sytuacji. Recepta jest prosta: „współrzędne punktu wyznaczamy z rzutów 1 sąsiadujących z rzutem, od którego są poprowadzone odnoszące”. Np. w przypad- 1 ku zadania sporządzenia przekroju lub widoku z kierunku na rzucie z góry (B) współrzędne z wyznaczamy z rzutu A lub C itd.

5.    Wyznaczanie punktów zaczynamy od tych, które są najbardziej oddalone od j rzutni (najbliżej obserwatora). Jeżeli rysujemy przekrój ukośny, najpierw wy- I znaczamy zarys przekroju, a dopiero w następnej kolejności (o ile zadanie tego j wymaga) zarys bryły leżący poza płaszczyzną przekroju. Aby uniknąć „zagu-1 bienia się” wśród wielu wyznaczanych punktów, wskazane jest - bezpośrednia po wyznaczeniu sąsiadujących ze sobą punktów zarysu - odpowiednie łącze-1 nie ich liniami (krawędzie) aż do narysowania całego rzutu.

6.    Zarys przekroju (obszar, w którym płaszczyzna przekroju przecina tworzyw bryły) kreskujemy (kąt 45° do krawędzi zarysu lub osi, podziałka 0,&-5 mm, j w zależności od wielkości kreskowanego pola).

7.    Warto zauważyć, że rzut ukośny jest jakby specyficzną odmianą rzutu aksoath I metrycznego, w którym jedna z płaszczyzn aksonometrii jest prostopadła do kierunku rzutowania.