69223 wytyczne&

Wytyczne projektowania skrzyżowań drogowych - czę⁽ⁱ I

Wyspa dzieląca może służyć poprawie dostrzegałności przejścia, poprawiać warunki obserwacji drogi przez pieszych oraz umożliwiać przekraczanie jezdni na raty. Ponadto odpowiednie prowadzenie pieszych na wyspie może wymuszać obserwację przez nich konfliktowego strumienia pojazdów. Ze względu na wygodę pieszych nie zaleca się stosowania wysp dzielących na jezdniach skrzyżowań z sygnalizacją o liczbie pasów mniejszej niż 4, jeśli nie wynika to z potrzeb bezpieczeństwa ruchu.

5.9.6.    Wyspy dzielące i pełniące funkcje azylu dla pieszych należy projektować zgodnie z wymaganiami p. 5.2.2 oraz z uwzględnieniem warunku zapewnienia dostatecznej powierzchni dla oczekujących pieszych. Powierzchnia ta nie obejmuje pasów skrajni o szerokości 0.5 m.

Problem określania niezbędnej powierzchni wyspy azylu występuje w przypadku stosowania wielofazowej sygnalizacji z przechodzeniem pieszych na raty z ich zatrzymywaniem na wyspie azylu. W takim przypadku zaleca się, aby gęstość pieszych oczekujących na wyspie azylu nie przekraczała 2 osób/m². Jeśli nie ma możliwości poszerzenia wyspy dla osiągnięcia wymaganej powierzchni azylu, to można zwiększyć szerokość przejścia.

5.9.7.    Na skrzyżowaniu z sygnalizacją wymuszającą przechodzenie pieszych na raty w przypadku wyspy azylu węższej niż 5,0 m, zaleca się stosowanie przesunięcia przejść dla pieszych względem siebie tak, aby przechodzenie odbywało się z załamaniem dróg pieszych na wyspie.

5.9.8.    W obrębie przejścia dla pieszych na połączeniu chodnika z jezdnią zaleca się wy konanie obniżenia krawężnika do wysokości +2,0 cm ponad poziom jezdni. Obniżenie to powinno być połączone z rampą o zalecanym pochyleniu 10+ 12%, wykonaną w części chodnika.

5.9.9.    Jeśli w obrębie przejścia dla pieszych na połączeniu chodnika z jezdnią nie wykonuje się obniżenia zgodnie z zaleceniem p. 5.2.1.6, to wówczas należy wykonać rampę ii szerokości nie mniejszej niż 0,9 m i pochyleniu nie większym niż 15% po stronie linii zatrzymań

5.9.10.    Przejścia dla pieszych połączone ze środkami uspokojenia ruchu należy projektować według wymagań określonych dla rozwiązań uspokojenia ruchu w p. 6.2 z zachowaniem minimalnej szerokości przejścia 4,0 m.

5.9.11.    Do budowlanych środków ułatwiających pieszym przekraczanie jezdni bez oznakowania poziomego i pionowego znakiem D-6 należą wyspy dzielące z obniżeniami powierzchni w miejscu przekraczania pieszych, zwężenia wlotów i środki uspokojenia ruchu. Powinny one odpowiadać wymaganiom podanym w p. 5.2.2 i 6.2.

5.10. ŚCIEŻKI ROWEROWE I PRZEJAZDY DLA ROWERZYSTÓW

5.10.1. Parametry ścieżek i pasów dla rowerów prowadzonych przez skrzyżowanie powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w rozdz. 9 Warunków technicznych [6], z wyjątkiem usytuowania ścieżki względem krawędzi jezdni. Zbliżenie ścieżek rowerowych do krawędzi jezdni może być wymuszone organizacją ruchu na przejazdach dla rowerzystów.

W takich sytuacjach dopuszcza się usytuowanie ścieżek rowerowych na skrzyżowaniach bliżej krawędzi jezdni, niż wynika to z ustaleń § d3 ust. I Warunków technicznych (6), lecz z zachowaniem wymaganej skrajni.    .Z

5.10.2.    Przejazdy dla rowerzystów na skrzyżowaniach bez sygnalizacji mogą być prowadzone tylko przez wloty podporządkowane i w loty dróg z pierwszeństwem przejazdu klasy Z, L i D. Przy prowadzeniu przejazdów przez wloty dróg z pierwszeństwem przejazdu klasy G i klas wyższych należy stosować sygnalizację świetlną na tych przejazdach.

W sytuacjach, gdy ścieżki rowerowe lub pasy dla rowerów przecinają wloty z pierwszeństwem przejazdu klasy G lub klas wyższych i nie ma możliwości wprowadzenia sygnalizacji świetlnej na przejazdach dla rowerzystów, to należy ścieżkę lub pas dla rowerów zakończyć przed skrzyżowaniem bądź zmienić przebieg drogi rowerowej.

Wyjątkowo można dopuścić przejazdy dla rowerzystów bez sygnalizacji przez wloty dróg z pierwszeństwem przejazdu klasy G, jeśli natężenia ruchu i prędkość pojazdów umożliwiają bezpieczny ruch rowerzystów. Należy przy tym podkreślić podporządkowanie rudni rowerzystów np. przez odgięcie toru dojazdu rowerzystów do skrzyżowania.

5.10.3.    Zakończenie ścieżki rowerowej przed skrzyżowaniem lub jej zmiana na pas dla rowerów, gdy jest to konieczne, powinno następosvać w miejscu o dobrej widoczności i w sposób zapewniający bezpieczny wjazd ze ścieżki rowerowej na jezdnię. Zaleca się przy tym sygnalizować występowanie strefy zmiany ścieżki na pas dla rowerów przez usytuowanie wyspy, oznakowanie poziome lub zastosowanie sygnalizacji świetlnej (rys. 5.10 1).

_ 10*20 m _^

PAS DLA ROWERÓW

^Rys- 5.10.1. Przykłady zakończenia ścieżki rowerowej przed skrzyżnwanien

1.17 -