70892 P3040726

Jak podają „Wytyczne techniczne projektowania miejskich sieci kanalizacyjnych" (zał. 1) o wyborze systemu kanalizacji decydują głównie warunki Geograficzne, sanitarne, względy gospodarki wodnej, warunki urbanistyczne i miejscowe oraz czynniki gospodarczo-ekonomiczne. Uzupełnieniem wyżej sformułowanych warunków są zalecenia wynikające z praktyki projektowej i eksploatacyjnej.^ł)

System kanalizacji ogólnospławnej można stosować w dużych jednostkach osadniczych o zwartej zabudowie, leżących na terenach bez wyraźnie ukierunkowanego spadku, w pobliżu odbiorników ścieków o znacznych przepływach miarodajnych (SNQ » 5 m³/s) jeżeli:

■    istnieje możliwość grawitacyjnego odprowadzania ścieków lub liczba przepompowni sieciowych nie przekracza trzech, gdy wysokość podnoszenia ścieków nie przekracza 20 m;

■    długość głównego kolektora od granicy obszaru zabudowanego do oczyszczalni ścieków lub wylotu kolektora do odbiornika nie przekracza 1 km;

■    odbiornik może przyjąć zrzut burzowy (tj. mieszaninę ścieków deszczowych i sanitarnych) o określonej wielkości współczynniku rozcieńczenia początkowego (n_rp), bez oczyszczania, bądź po oczyszczaniu mechanicznym;

I można wprowadzić do odbiornika całą ilość ścieków, lecz bez potrzeby ich pełnego biologicznego oczyszczania;

■    natężenie deszczu q <80 1/s-ha w czasie deszczu miarodajnego *i* = 20 min.

W jednostkach osadniczych o zabudowie luźnej z dużą ilością cieków wewnątrz lub w pobliżu obszaru kanalizowanego celowe jest stosowanie kanalizacji rozdzielczej o ile:

■    względy sanitarne zezwalają na odprowadzenie ścieków opadowych do odbiornika w granicach zabudowy;

■    część ścieków opadowych może być odprowadzana do odbiornika na zasadzie spływu powierzchniowego bądź kanałami otwartymi;

■    konfiguracja terenu nie wymaga stosowania w kanalizacji deszczowej więcej niż trzech przepompowni ścieków;

■    w układzie przestrzennym jednostki osadniczej występują ciągi jezdne o znacznej szerokości;

■    natężenie deszczu q> 80 1/s • ha w czasie deszczu t_im = 20 min ¹¹ B.O.Botuk, N.F.Fiedorov: Kanalizacionnyje seti. Stroizdat Moskva 1976.

Jeżeli warunki terenowe są podobne, lec/ chłonność odbiornika jest zbyt mała, aby przyjąć ładunek zanieczyszczeń zawarty w ściekach deszczowych, należy stosować system kanalizacji półrozdzielczej.

W małych jednostkach osadniczych typu wiejskiego lub miejsko--gminncgo stosowany jest z reguły system rozdzielczy niepełny. Polega on na odprowadzaniu kanałami zamkniętymi tylko ścieków bytowo-- gospodarczych i przemysłowych, natomiast ścieki opadowe spływ ają powierzchniowo, rynsztokami lub kanałami otwartymi, wykorzystując naturalny spadek terenu. System rozdzielczy niepełny może być także pierwszym etapem budowy pełnej sieci rozdzielczej w większej jednostce osadniczej.

Duże miasta bądź aglomeracje miejskie charakteryzują się mieszanym systemem kanalizacji, w którym dla różnych rejonów mogą być projektowane systemy rozdzielcze lub ogólnospławne, w zależności od rzeźby terenu, rodzaju odbiornika ścieków, charakteru zabudowy, standardu wyposażenia obiektów.

Najwłaściwszy jest ten system, którego koszty budowy i eksploatacji są najniższe przy jednoczesnym spełnieniu wymogów sanitarnych oraz warunków wynikających z konieczności utrzymania odbiornika ścieków w przewidywanej klasie czystości

9