30.05.2019
Test „Rysunek rodziny" jako przykład rysunkowej techniki projekcyjnej używanej w diagnozie stosunków rodzinnych
Rysunkowy test projekcyjny
• Jest najefektywniejszą formą badania dzieci od 5 do 11 roku życia (dzieci młodsze: nie potrafią oddać prawdy, „głowonogi"; dzieci starsze: projekcja jest przykrywana przez zbyt dużą świadomość i chęć odzwierciedlania rzeczywistych szczegółów)
• Rysunek:
•/ Uzewnętrznia to, czego dziecko nie potrafi wypowiedzieć za pomocą słów S Pozwala dziecku tworzyć własną „życzeniową" rzeczywistość, odzwierciedlającą motywy jego działania, pragnienia i obawy (taką jaką chciałyby mieć, a nie taką, jaką mają)
S Jest użytecznym narzędziem diagnozy tych dzieci, u których nie można zastosować kwestionariuszy czy tradycyjnych testów (nie znają języka pisanego, są z innej kultury)
S Skutecznie prowokuje dziecko do „wypowiedzi" (np. o własnej rodzinie) w sposób psychologicznie niezagrażający (jeżeli dziecko nie chce się wyrażać werbalnie)
Test Rysunek Rodziny A. Frydrychowicz
• Test służy do badania stosunków rodzinnych
• Został opracowany dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat (badanie dzieci bez myślenia formalnego/abstrakcyjnego, myśli ono konkretnie)
• Przeznaczony do badań indywidualnych
• Przeciętny czas badania wynosi ok. 35 min, a analiza rysunku i interpretacja wyników ok. 30 minut
• Pomoce do testu: kartka z bloku rysunkowego o formacie A-4, kredki, ołówek
• Badanie dziecka składa się z dwóch części:
J Rysunki rodziny wykonywanego przez dziecko
V Wywiadu z dzieckiem przeprowadzonego w oparciu o wykonany przez nie rysunek S UWAGA!
■ Badanie dziecka powinno być poprzedzone wywiadem z rodzicami na temat sytuacji rodzinnej
Procedura badania dziecka
Nawiązanie dobrego kontaktu z dzieckiem (swobodna rozmowa, zabawa; należy unikać pytań o rodzinę)
Po nawiązaniu kontaktu, kładziemy przed dzieckiem kartkę, ołówek i kredki Podajemy instrukcję: „narysuj rodzinę jaką chcesz"
Podczas rysowania dyskretnie obserwujemy dziecko. Notujemy jego reakcje emocjonalne, wypowiedzi związane z rysunkiem, itp. (nastrój badanego, stosunek do badania)
Podczas wykonywania przez dziecko rysunku zaznaczamy na arkuszu zapisu cyframi kolejność rysowania poszczególnych postaci w takim układzie przestrzennym jak na rysunku. Po zakończeniu rysowania ustalamy, która postać kogo przedstawia (pytamy dziecko, co to za rodzina i ustalamy kto jest kim, pytając je; kto w tej rodzinie jest najbardziej miły, dobry, dlaczego i przeciwieństwa; komu jest najlepiej, najbardziej szczęśliwy i przeciwieństwa)
W czasie rysowania nie wypowiadamy żadnych uwag
Po zakończeniu rysunku chwalimy je i przystępujemy do wywiadu z dzieckiem
1