77908 Strona160

stość oraz właściwe rozdrobnienie. Ponadto ziarna proszku magnezowego powinny mieć prawidłowy kształt.

W celu uniknięcia każdorazowego przystosowywania składu mas oraz niektórych szczegółów procesu elaboracji do zmieniających się własności surowców — szczególnie celowe jest zmagazynowanie jednolitych surowców na dłuższy okres produkcji. Zadanie to nie jest trudne z uwagi na to, że smugacze stanowią stosunkowo drobne elementy pirotechniczne.

W razie zaistnienia obaw co do jednolitości surowców, a zwłaszcza proszku magnezowego, należy bezwzględnie ujednolicić surowiec przez wymieszanie go i przygotować duże, jednolite partie, przy użyciu których skład masy i nawet drobne szczegóły procesu wyrobu smugaczy nie będą ulegały zmianie.

Na ogół wszystkie recepty mas smugowych przewidują użycie dwóch rodzajów proszku magnezowego: o diobnych ziarnach i o ziarnach grubych. Bowiem czas palenia smugacza i łatwość jego zapalania można w pewnej mierze regulować stosunkiem zawartości drobnych ziam magnezu do ziarn grubych.

Zachowanie warunków nie sprzyjających zawilgoceniu masy, a więc utrzymywanie odpowiednio niskiej wilgotności powietrza w pomieszczeniach produkcyjnych, należy do zwykłych obowiązków personelu technicznego przy wyrobie smugaczy.

Produkcja smugaczy. Produkcja smugaczy obejmuje kolejno:

—    przygotowanie surowców: suszenie, mielenie i odsiewanie azotanu strontowego; ewentualnie ujednolicanie lub odsiewanie proszku magnezowego;

—    odważanie składników mas i wyrób mas (zasadniczej, podpałowej i mas pośrednich), zmieszanie i granulowanie mas;

—    suszenie mas;

—    dozowanie mas i prasowanie mas w miseczkach smugaczy;

—    operacje ostateczne.

Schemat produkcji smugaczy przedstawiono na rysunku 81.

Przygotowanie surowców. Czynności mielenia, suszenia i odsiewania są nam znane z opisów produkcji innych mas pirotechnicznych.

Wszystkie odważone składniki mas miesza się ręcznie porcjami po kilka kilogramów, po czym przeciera się masę raz przez sito gęste i trzy do czterech razy przez sito rzadkie.

Równolegle przygotowuje się roztwór lepiszcza w rozpuszczalnikach (np. szelaku lub żywic syntetycznych w alkoholu, octanie etylu lub octanie amylu). Otrzymany lakier dodaje się do uprzednio wymieszanych składników lub masę miesza się z żywicą i zwilża rozpuszczalnikiem. Całość starannie miesza się ręcznie

Namiaiowanio slJailnikóu masy

Mieszanie na silach

I

Granulowanie

1

Rys. 81. Schemat produkcji smugaczy

I — Podstawy pirotechniki

321