78223 Zdjęcief7

Polski południowo-wschodniej. Z tradycji tych walk zrodziło się Święto Ludowe uroczyście i radośnie ob. chodzone współcześnie jako święto wsi polskiej. For. my obchodu tego święta są analogiczne jak innych świąt rocznicowych i okazjonalnych, z tym jednakże że są one wzbogacane o liczne elementy regionalno--folklorystyczne. Są to najczęściej różnego rodzaju imprezy towarzyszące obchodom, jak: widowiska folklorystyczne, konkursy tańców ludowych, regionalne cepeliady, wystawy prac twórców ludowych itp. Wiele inicjatywy i pomysłowości w oprawie tego święta wykazuje ruch młodzieżowy.

Święta o charakterze społeczno-kulturalnym

Święta te są ustanowione dla podkreślania i akcentowania procesów dynamiki rozwoju kulturowego naszego społeczeństwa. Dominującą rolę w społecznym charakterze obchodzenia tych świąt odgrywają czynniki ludyczne, ale w konsekwencji działanie ich ma na celu Intensyfikację czytelnictwa literatury pięknej i fachowej oraz szersze upowszechnianie literatury, teatru, filmu, plastyki itd. Celowi temu służą takie formy działania kulturalnego, jak: kiermasze książek, płyt i reprodukcji, wrystawy plastyczne, spotkania autorskie, okolicznościowe konkursy itd. Do świąt społeczno-kulturalnych zaliczyć m.in. należy:

—    Dni Oświaty, Książki i Prasy (3—20 maja) wraz z przypadającymi w tymże czasie: Dniem Prasy (5 maja) i Dniem Zasłużonego Działacza Kultury (termin ruchomy);

—    Święto „Trybuny Ludu” (wrzesień) oraz lokalne święta międzywojewódzkich i wojewódzkich partyjnych organów prasowych, np. Święto „Gazety Robot-

.u (Katowice, Częstochowa, Bielsko), Święto „Try-Robotniczej” (Wrocław, Jelenia Góra, Legnica, HM Święto „Trybuny Opolskiej” (Opole), Swię-(„ „Gazety Współczesnej” (Białystok) itd.; i. Dakadę Książki Społeczno-Politycznej „Człowiek--Swiat-Polityka” (listopad) oraz Święto Książki i Prasy Młodzieżowej i Sportowej, zwanego także Świętem Młodości (maj);

- Międzynarodowy Dzień Teatru (27 marca) itd. Omawiając święta społeczno-kulturalne zwrócić należy uwagę na mające tendencje wzrostu zjawisko cyklicznych imprez o charakterze ludycznym, których istota polega na szerokiej prezentacji zarówno dawnych tradycji, jak i współczesnych osiągnięć polskiej j (również i zagranicznej) twórczości artystycznej i rozrywkowej. Imprezy te pod nazwą festiwali zajmują określone miejsce w naszym kalendarzu obyczajowo--obrzędowym. Nie są one świętami w pełnym tego słowa znaczeniu, chociaż niejednokrotnie są tak określane w mowie potocznej (święto polskiej piosenki, święto polskiej pianistyki itd.). Wydaje się, iż w tych przypadkach mamy do czynienia ze szczególnym zjawiskiem kulturowym, które w pewnym tylko przybliżeniu można by określić mianem świąt. W każdym razie zjawisko to występuje w naszej obrzędowości dorocznej, a imprezy takie ze względu na ich rangę i zakres funkcjonalności dzielimy na: międzynarodowe: Festiwal Pieśni Chóralnej (Międzyzdroje), Festiwal Muzyki Organowej (Gdańsk-Oliwa),

Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej (Kamień Pomorski), Międzynarodowy Festiwal Piosenki (Sopot), Wrocławski Festiwal Oratoryjno-Kantatowy „Vrati-slavia cantans”, Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich (Zakopane), Międzynarodowy Festiwal Zespołów Pieśni i Tańca (Zielona Góra), Międzynaro-

103