cd. tabeli 5
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
poziomu za- |
— Duża zdolność |
wypłacalności |
stosowania | |
dłużenia |
adaptacji do |
przedsię- |
się do zmień- | |
— Elastyczne |
zmiennych |
biorstwa |
nych wa- | |
kształtowanie |
warunków |
— Możliwość |
runków otoczę- | |
struktury kapi- |
otoczenia |
finansowania |
nia | |
tału w zależ- |
- Możliwość |
ryzykownych |
— Kierunki | |
ności od zmian |
dywersyfikacji |
przedsięwzięć |
zmian para- | |
wewnętrznych |
kierunku dzia- |
— Utrzymanie |
metrów rynku | |
i zewnętrznych |
łania przedsię- |
kontroli nad |
niezgodne | |
warunków dzia- |
biorslwa |
działalnością |
z oczekiwa- | |
łania |
— Dostęp do |
przedsię- |
niami | |
— Wybór przez inwestora pozycji wobec przedsiębiorstw-wa — Akceptacja przez inwestora wyższego poziomu ryzyka |
tym ko wy ch złożonych instrumentów finansowych |
biorstwa |
— Wzrost ryzyka operacyjnego i finansowego — Zmiana pozycji inwestorów niezgodna z ich oczekiwaniami |
O wyborze modelu decydują: ocena kierunku zmian stopy procentowej i analiza rynku papierów wartościowych, umożliwiające wybór źródeł finansowania w powiązaniu z analizą i oceną potrzeb kapitałowych w zakresie kapitału krótko- i długoterminowego. Przedsiębiorstwo elastycznie kształtuje strukturę kapitału w zależności od zmiany zewnętrznych i wewnętrznych warunków działania, dążąc do osiągnięcia możliwie najniższego średnioważonego kosztu kapitału i jego zwrotu w wymaganych terminach. Zabezpiecza to równocześnie interesy wierzycieli i właścicieli, gwarantując utrzymanie wiarygodności przedsiębiorstwa na rynku finansowym. Model ten może być skutecznie wykorzystany w grupie przedsiębiorstw, w których sfera realna pozwala na adaptację do zmiennych warunków otoczenia i które stwarzają możliwość dywersyfikacji działań oraz tam, gdzie osiągnięto określony stopień dojrzałości; ograniczający ponoszone ryzyko gospodarcze. Inwestor w tym przypadku musi mieć świadomość, że taka struktura kapitału, która jest efektem reakcji przedsiębiorstwa na zmieniającą się sytuację rynkową dotyczy ograniczonej grupy przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwo będzie również elastycznie kształtować politykę dywidendy, co niekoniecznie znajdzie akceptację na rynku. Niezbędna jest także znajomość wrażliwości przedsiębiorstwa na zmiany zadłużenia oraz korelacji pomiędzy ryzykiem aktywów (struktury aktywów i stopnia ich dywersyfikacji) a ryzykiem inwestora.
Model dywersyfikacji źródeł finansowania można również wiązać z wyborem hybrydowych źródeł finansowania i wykorzystaniem kapitału ryzyka, dzięki czemu można elastycznie kształtować strukturę kapitału w zależności od etapu rozwoju, zmian warunków rynkowych i sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Powoduje to osiąganie efektów oczekiwanych przez kapitałodawców, którzy decydują się na zmianę swoich pozycji wobec przedsiębiorstwa. W tym przypadku optymalna struktura kapitału kształtuje się w relacjach rynkowej wartości kapitału własnego i rynkowej wartości instrumentów wierzycielskich. Duże znaczenie ma również ocena rynkowa nie tylko podstawowego instrumentu, ale i dodatkowych instrumentów (w tym instrumentów pochodnych), których wycena rynkowa będzie zależeć od zmiany sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, powodzenia i efektywności podejmowanych przedsięwzięć rozwojowych oraz sytuacji rynkowej. Ponadto, kapitałodawcy mogą indywidualnie oceniać korzyści wynikające z posiadanych dodatkowych praw, a ich realizacja nie zawsze będzie odpowiadać interesom przedsiębiorstwa jako kapitałobiorcy. Jest to więc struktura kapitałowa złożona, o dużym poziomie ryzyka, ale w warunkach realizacji procesów rozwojowych stwarzająca największe szanse elastycznego reagowania na zmieniające się wewnętrzne i zewnętrzne warunki działania.
59