79907 IMGw49

r

3. SPRAWNOŚĆ MOTORYCZNA

3.1. Motoryka ogólna i manualna jako czynnik gotowości dziecka do nauki szkolnej

Od dziecka, które rozpoczyna naukę szkolną oczekujemy nie tylko określonego poziomu rozwoju funkcji poznawczych, ale również określonego poziomu rozwoju ruchowego. Ruch jest jedną z najważniejszych czynności organizmu żywego (R. Mazur 1986). Człowiek w czasie swego rozwoju filogenetycznego wykształcił swoisty model ruchowy, charakterystyczny dla gatunku ludzkiego. W modelu tym, stanowiącym o motoryce ogólnej ciała można wyróżnić trzy składowe:

-postawę ciała,

-chód,

-    ruch poszczególnych części ciała.

Z tymi trzema składowymi związane są dwa sposoby ruchu. Pierwszy, polegający na przemieszczaniu się w przestrzeni całego ciała, nazywamy ruchem lokomocyj-nym. Drugi - to ruch poszczególnych części ciała, kończyn, głowy, bez przemieszczania całego ciała w przestrzeni, zwany ruchem bezlokomocyjnym. Jeżeli ruch dotyczy kończyn, wówczas może mieć charakter manipulacyjny. Motoryka ogólna ciała będąca obrazem ruchowym człowieka zależy od sprawności czynnościowej dwóch struktur

-    układu wykonawczego ruchu,

-    układu sterowniczego ruchu.

Uszkodzenie któregokolwiek z elementów tych struktur powoduje zniekształcenie prawidłowego obrazu ruchowego.

Układy wykonawcze ruchu wiążą się ściśle z układem mięśniowym i kostno-stawowym, układy sterownicze ze strukturami nerwowymi.

Budowa ich jest bardzo skomplikowana i wielopoziomowa. Mimo zróżnicowania strukturalnego, czynnościowo są one ze sobą całkowicie zintegrowane. Motoryka ogólna