80390 Obraz
7 (38)

224 HRABIA 5T. GERMAIM

W chwili przybycia do Anglii został ponownie aresztowany i jak przedtem wkrótce uwolniony. Podczas krótkiego tam pobytu opublikował siedem koncertów solo na skrzypce.

Po opuszczeniu Londynu St. Germain kontynuował swoją tajną działalność polityczną. W roku 1760 potajemnie wrócił do Patyża. Zatrzymał się prawdopodobnie u swojej przyjaciółki księżnej Anhalt-Zerbst. Księstwo Anhalt-Zerbst było jednym z tych, które wynajmowały Anglii żołnierzy, jednak nigdy nie udało mu się zgromadzić takich bogactw jak jego sąsiadom.

Księżna Anhalt-Zerbst miała córkę, Katarzynę II, która 21 sierpnia 1744 roku wyszła za mąż za Piotra III, późniejszego cara Rosji. Małżeństwo to zaaranżował Ftyderyk Wielki Pruski, któiy był przyjacielem rodziny Anhalt-Zerbst oraz, przynajmniej przez pewien czas, St. Germaina.

W roku 1762, dwa lata po cichym powrocie St. Germaina do Patyża, Piotr III objął tron Rosji. St. Germain z miejsca udał się do rosyjskiej stolicy'. St. Petersburga, gdzie pomógł Katarzynie w obaleniu jej męża i zajęciu jego tronu. Ów zamach stanu wsparła rosyjska rodzina Orłowów. To właśnie oni rzekomo zamordowali Piotra dusząc go w niejasnych okolicznościach. Za pomoc w przewrocie St. Germain został mianowany generałem armii rosyjskiej i przez wiele lat pozostawał bliskim przyjacielem rodziny Orłowów. Katarzyna, która została później nazwana „Katarzyną Wielką", panowała w Rosji przez dwadzieścia dziewięć lat.

Przy pomocy tego zuchwałego przewrotu St. Germain pomógł wprowadzić Rosję w sferę wpływów wspomnianej kliki niemieckich rodzin królewskich, w którą wpadło wcześniej wiele innych krajów europejskich. Zastosowano tę samą metodę, która polegała na zawarciu przez członka niemieckiej rodziny królewskiej małżeństwa z członkiem rodziny będącej przedmiotem agresji, a następnie wznieceniu rewolucji lub dokonaniu zamachu stanu. W tym przypadku mamy dowód bezpośredniej ingerencji Bractwa w bieg zdarzeń poprzez St. Germaina. Po objęciu rosyjskiego tronu Katarzyna robiła dokładne to, co inni niemieccy arystokraci po przejęciu władzy w innych krajach - wspomagała destabilizację poza granicami swojego kraju. Na przykład w Polsce, której obywatele bardzo ucierpieli w czasie ostatnich stuleci z przyczyn omówionych w tej książce, Katarzyna wykorzystała panujące bunty i powstania i wysłała do niej swoje wojska, co dopr owadziło do zagarnięcia około 28 procent jej terytorium, które zostało podzielone między Rosję. Prusy (wciąż rządzone przez Fryderyka Wielkiego) i Austrię. W ocalałej części Polski w wyniku silnych działań odrodzeniowych doszło do przyjęcia w roku 1791 liberalnej, mającej republikański charakter konstytucji. Czując się zagrożona rynti zmianami i aby im zapobiec, w roku 1792 Katarzyna ponownie najechała Polskę, wspierając bunt południowo-wschodniej części kraju hołdującej filozofii „złotej wolności". Najazd ten doprowadził do kolejnego przyłączenia w roku 1793 części ziem polskich. Dwa lata później, w roku 1795, z inspiracji Katarzyny, która postanowiła ostatecznie zniszczyć Polskę jako niepodległy kraj, nastąpił trzeci rozbiór Polski, dokonany tak jak poprzednie przez Rosję, Prusy i Austrię. W ten sposób Polska na 123 lata została wymazana z map świata.

Co robił St. Germain w latach 1763-1769 po opuszczeniu Rosji, wciąż pozostaje nie wyjaśnioną tajemnicą. Wiadomo jedynie, że mniej więcej rok spędził w Berlinie i przez krótki czas był gościem Fryderyka Augusta Brunszwickiego. Z Brunszwiku udał MC w dalszą podróż po Europie. W roku 1770 wrócił do Francji. Po dwóch latach znowu działał jako agent Ludwika XV, tym razem podczas negocjacji w Wiedniu dotyczących rozbioru Polski. 10 maja 1774 roku zmarł Ludwik XV, po którym tron objął jego dziewiętnastoletni wnuk, Ludwik XVI. Nowy król przywrócił do łask l hoiseula, żywiąc jawną niechęć do St. Germaina, króiy musiał w tej sytuacji opuścić, tym razem na zawsze, Francję.

Z Francji St. Germain udał się do Niemiec, gdzie w jedenaście dni po śmierci ludwika XV był już gościem Williama IX Heskiego, który miał wkrótce odziedziczyć niezmierzone bogactwa księstwa Hesji-Kassel. JJ. Bjomstahl w swoim dzienniku jiodróży napisał:

Byliśmy gośćmi na dworze następcy tronu, księcia Wilhelma von Hessen-Kassel (brata Karola von Hessena) w Hanair w pobliżu Frankfurnt.

Gdy 21 maja 1774 roku wróciliśmy do zamku Hanau, zastaliśmy ram lorda Cavendisha i hrabiego Sr. Germaina, którzy przybyli właśnie z Lozanny i udawali się do Kassel i Berlina.

Po wizycie na dworze księcia heskiego St. Germain udał się w podróż po Europie. Hył chętnie podejmowany przez margrabiego Brandenburgii oraz innych aiysto-krutów. W roku 1779 zatrzymał się ostatecznie na dworze księcia Karola Heskiego, Wielkiego Mistrza loży Ścisłego Posłuszeństwa, gdzie spędził ostatnie pięć lat swojego, znanego, życia.

/marł w roku 1784. Rejestr kościelny w Eckenforde zawiera następujący wpis:

Zszedł z tego świata 27 lutego, pochowany 2 marca 1784 roku, tak zwany hrabia de St. Germain i Weldon¹⁰ - pozostałe dane nieznane - złożony w tym kościele przez osoby prywatne."

Dopiero po jego śmierci ujawniona została jego prawdziwa rola w Bractwie, /ostał określony jako jeden z najwyższych jego przedstawicieli i otoczony niemal boską czcią jako fizycznie nieśmiertelna, nie starzejąca się istota. Niektóre osoby twierdziły, że widywały go czasami, nawet wtedy gdy było to zupełnie niemożliwe ze względu na jego wiek. Na przykład baron E.H. Gleichen w swoich pamiętnikach opublikowanych w roku 1868 napisał:

Rameau i pewien starszy wiekiem kuzyn francuskiego ambasadora w Wenecji powiedzieli mi, że poznali Sr. Germaina w roku 1710, kiedy to wyglądał na izlowieka w wieku około pięćdziesięciu lat.¹²

'tamże, str. 147-148.

¹⁰    Tamże, str. 135.

¹¹    Si Germain używał wielu pseudonimów. Weldon był jednym z nich. "'Kabel Cooper-Oakley, The Count of St. Germain..., str. 7.

I '■    Bogowie Edenu