Nkm model D z taśmą Nkm model D z magazynkiem
NKM MODEL B
Projekt tego nkm, jak i dwóch następnych. powstał w wyniku prac zmierzających do uzyskania broni uniwersalnej, która mogłaby spełniać zadania stawiane najcięższym karabinom maszynowym.
20 mm nkm model B został zaprojektowany przez inż. Wawrzyńca Lewandowskiego prawdopodobnie na początku 1938 r.
Broń miała działać na zasadzie pobierania gazów z lufy Zamek wzorowany był na konstrukcji 25 mm działka Boforsa Zasilanie miało odbywać się za pomocą taśmy parcianej lub metalowo-ogniwkowej na 200 naboi. Rozważano również możliwość zasilania z magazynka o donośniku sprężynowym. Donośnik taśmowy miał być górny, podobny jak w ckm wz. 30. Z nieznanych powodow nie podjęto budowy prototypu tego nkm. Zostało jedynie wykonane zestawienie szkicowe.
Dana taktyczno-techniczne:
Kaliber 20 mm
Szybkostrzelność teoretyczna 400strz./ min.
NKM MODEL C
20 mm nkm model C miał zaspokoić potrzeby wszystkich zainteresowanych broni, jako konstrukcja najbardziej uniwersalna, o dużej szybko-strzelności i zmniejszonym ciężarze. Konstrukcja tego karabinu całkowicie przepracowana i oparta na doświadczeniu uzyskanym z modelami A i D. powstała na podstawie wytycznych IRU i ITL dla artylerii przeciwlotniczej i lotnictwa.
Autorem projęktu pierwotnego był inż. S. Rytwiński, opracowanie zaś konstrukcyjne ukończyli wspólnie S. Rytwiński i W. Lewandowski. Wykonanie prototypu wraz z podstawą przewidywano na październik 1938 r. Dobre wyniki obliczeniowe spowodowały jednak, że już we wrześniu 1938 r Kierownictwo Zaopatrzenia Uzbrojenia zamówiło dwa następne egzemplarze modelu C w cenie po 47747 zł.
Nie wiadomo jak przebiegały próby 20 mm nkm C. Zastanawiające jest jednak, że nie spotyka się w dokumentach z późniejszego okresu żadnych wzmianek na jego temat. Z tego też względu można przypuszczać, że albo próby były tak niezachęcają-ce. iż zrezygnowano z dalszych prac nad tą konstrukcją, albo wróciła ona ponownie do biur konstrukcyjnych w celu usunięcia ewentualnych niedomagać.
20 mm nkm C miał służyć jako lotnicze działko pokładowe w samolotach, jako karabin samopowtarzalny z lufą
0 mniejszej masie i 5-nabojowym magazynkiem do obrony ppanc pierw-szorzutowych oddziałów oraz do obrony plot. na podstawie PC 20 A.
Działanie 20 mm nkm C oparte zostało na zasadzie pobierania gazów z przewodu lufy. Sposób ryglowania
1 napęd mechanizmu zamkowego wzorowany był na szybkostrzelnym działku Hispano-Suiza. Broń miała szybkostrzelność regulowaną ilością gazów odprowadzanych przez otwór w lufie Zasilanie odbywało się za pomocą taśmy metalowo-ogniwkowej lub parcianej na 200 naboi, magazynka bębnowego na 100 naboi, lub magazynków płaskich typu Bofors na 5 i 10 naboi. W modelu tym naboje miały nie wymagać smarowania.
Broń była bardzo łatwa w rozbieraniu.
Można ją było także w prosty sposób rozłożyć na dwie części o zbliżonej masie, poprzez obrócenie lufy o 6Cf
Dane taktyczno-tachniczna:
Kaliber - 20 mm
Masa broni z donośmkiem - 45 50 kg.
Długość lufy - ok. 1500 mm,
Prędkość początkowa pocisku o masie 135 g - 920 m/sek .
Szybkostrzelność teoretyczna - od 300 do 750 strz./min.
86