bezpiecze艅stwo narodu i pa艅stwa. Dotyczy to obronno艣ci pa艅stwa, panuj膮cego w nim porz膮dku i bezpiecze艅stwa publicznego oraz 偶ycia i mienia ludno艣ci w okresie pokoju i wojny.
Powa偶nymi zagro偶eniami dla zdrowia i mienia ludzi, nie zwi膮zanymi bezpo艣rednio z dzia艂aniami zbrojnymi, s膮 przest臋pstwa kryminalne. Zapobieganie im, a tak偶e ich ujawnianie i zwalczanie jest podstawowym, ustawowym obowi膮zkiem wszystkich wyspecjalizowanych s艂u偶b podleg艂ych ministrowi spraw wewn臋trznych, a wi臋c: Urz臋du Ochrony Pa艅stwa, Policji, Stra偶y Granicznej i innych formacji. Pomoc obywateli w realizacji tych zada艅 jest ich powinno艣ci膮 prawn膮 i moraln膮 wobec pa艅stwa i w艂asnego 艣rodowiska.
Obronie Cywilnej Kraju powierza si臋 koordynacj臋 dzia艂a艅 wszystkich si艂 i 艣rodk贸w s艂u偶膮cych ochronie 偶ycia i mienia ludno艣ci oraz d贸br kultury, w ramach systemu obronnego pa艅stwa. Obron臋 cywiln膮, zgodnie z postanowieniami mi臋dzynarodowego prawa wojennego, zobowi膮zuje si臋 do:
- planowania przedsi臋wzi臋膰 w zakresie ochrony 偶ycia i zdrowia ludno艣ci, ochrony zak艂ad贸w pracy, urz膮dze艅 u偶yteczno艣ci publicznej oraz d贸br kultury przed skutkami dzia艂a艅 wojennych;
- organizowania wykrywania zagro偶e艅 w powy偶szym zakresie;
- ostrzegania i alarmowania ludno艣ci oraz jej ewakuacji;
- przygotowania obiekt贸w ochronnych;
- zaopatrywania ludno艣ci w sprz臋t i 艣rodki ochrony indywidualnej;
- chronienia d贸br niezb臋dnych do przetrwania;
- organizowania akcji ratunkowych i likwidacji ska偶e艅.
Obronie Cywilnej Kraju zapewnia si臋 warunki i mo偶liwo艣ci sprawnego dzia艂ania. W tym celu przygotowuje si臋 i wyznacza personel kadrowy, tworzy odpowiednie warunki jego funkcjonowania oraz wyposa偶a w niezb臋dne materia艂y i 艣rodki. Organizuje si臋 szkolenie w og贸lnym systemie edukacji narodowej, w o艣rodkach wyspecjalizowanych, w terenowych jednostkach administracji pa艅stwowej, samorz膮du terytorialnego i zak艂adach pracy. Anga偶uje si臋 w tym celu tak偶e 艣rodki masowego przekazu.
Dzia艂ania wojenne stanowi膮 najwy偶sz膮 form臋 zagro偶e艅 masowej utraty 偶ycia i mienia ludno艣ci. U偶ycie bojowych 艣rodk贸w ra偶enia mo偶e spowodowa膰 dodatkowo katastrofy przemys艂owe i ekologiczne. Obrona cywilna w czasie wojny zachowuje neutralno艣膰 zbrojn膮. Jej zadaniem jest przygotowanie i realizacja dzia艂a艅 nios膮cych pomoc ludno艣ci, r贸wnie偶 na terenach czasowo zaj臋tych przez nieprzyjaciela.
System kierowania obronno艣ci膮
Zasadnicze funkcje w systemie kierowania obronno艣ci膮 pa艅stwa w czasie pokoju okre艣la Korstytucja RP. Realizuj膮 je: prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz prezes Rady Ministr贸w i Rada Ministr贸w.
Kierowanie obronno艣ci膮 pa艅stwa sprawuj膮 wszystkie organa w艂adzy i administracji pa艅stwowej i samorz膮dowej, stosownie do kompetencji i zada艅 obronnych przypisanych im w Konstytucji i innych ustawach. Ich wsp贸lnym celem jest przygotowanie i utrzymanie na odpowiednim poziomie potencja艂u obronnego pa艅stwa w czasie pokoju oraz sprawne rozwini臋cie i skuteczne wykorzystanie tego potencja艂u w przypadku zagro偶enia i wojny. Tworzy si臋 i utrzymuje w czasie pokoju odpowiedni膮 infrastruktur臋 zapewniaj膮c膮 organom pa艅stwowym mo偶liwo艣膰 sprawnego wype艂niania tego zadania.
Sejm ka偶dego roku uchwala wysoko艣膰 艣rodk贸w na bezpiecze艅stwo i obron臋 pa艅stwa w ramach ustawy bud偶etowej, w tym na utrzymanie i rozw贸j si艂 zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Parlament uchwala r贸wnie偶 wszystkie inne regulacje ustawowe dotycz膮ce obronno艣ci i kontroluje ich stosowanie.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje wypracowywanie strategii obronnej pa艅stwa, a jako zw ierzchnik si艂 zbrojnych ustala g艂贸wne kierunki ich rozwoju. Prezydent kontroluje przebieg przygotowa艅 obronnych, realizowanych pod kierownictwem prezesa Rady Ministr贸w przez ministr贸w, wojewod贸w i inne organa administracji publicznej. Organem wykonawczym prezydenta jest w tym zakresie Biuro Bezpiecze艅stwa Narodowego. G艂贸wne
85