84003 skanuj0040 (75)

substytucyjnego za pomocą hormonów i witamin oraz wprowadzenie do lecznictwa antybiotyków. Homeopatia jest obecnie znana i stosowana w wielu krajach Europy, Azji i obu Ameryk. Nigdzie jednak nie jest traktowana jak medycyna tradycyjna. Jedynie w Niemczech, w 1993 r. Federalny Sąd Społeczny określił, że szczególne kierunki terapii - homeopatię, fitoterapię; medycynę antropozoficzną - należy traktować na równi z metodami medycyny uniwersyteckiej. Zapewniło to włączenie homeopatii w zakres świadczeń ustawowego ubezpieczenia chorobowego

III. PODSTAWOWE POJĘCIA STOSOWANE W HOMEOPATII

Lek homeopatyczny - lek wybrany zgodnie z zasadą podobieństwa lub/i sporządzony według przepisów farmakopei homeopatycznej.

Lek kompleksowy - lek będądy mieszaniną pojedynczych leków homeopatycznych, niezgodny z zasadami homeopatii klasycznej.

Homeopatyczne badanie leku (HBL) - badanie polegające na podawaniu zdrowym ochotnikom różnej płci i w różnym wieku leku homeopatycznego w różnych potencjach. Zespół objawów, obejmujących reakcje poszczególnych narządów oraz objawy z zakresu przeżyć i wrażeń, uzyskanych od badanych ochotników uzupełnia się o dane toksykologiczno - farmakologiczne i dane uzyskane z obserwacji chorego.

Obraz leku - na obraz leku składają się badania HBL, wyniki farmakologiczne i toksykologiczne oraz doświadczenia lekarzy homeopatów. Obrazy poszczególnych leków przedstawia Materia medica.

Materia medica - dzieło kilku pokoleń lekarzy homeopatów, zawiera zbiór pojedynczych leków homeopatycznych z opisem obrazu danego leku, głównymi wskazaniami klinicznymi. Jest to dzieło stale aktualizowane.

Alopatia - przeciwieństwo homeopatii, metoda leczenia polegająca na stosowaniu środków wywołujących w organizmie objawy przeciwne objawom danej choroby (contraria contraribus curantur - przeciwne leczymy przeciwnymi).

Potencja - jest określana wielokrotnością rozcieńczenia i dynamizacji w prosesie potencjonowania i oznacza siłę działania leku homeopatycznego.

Potencjonowanie (dynamizacja) - postępowanie polegające na stopniowym rozcieńczaniu preparatów płynnych lub stałych prze wytrząsanie lub ucieranie według określony przepisów zawartych w HAB.

HAB 1 - Niemiecka Farmakopea Homeopatyczna, pierwsza urzędowa farmakopea dotycząca homeopatii zawierająca 50 przepisów sporządzania leków homeopatycznych, jest częścią Farmakopei Niemieckiej (DAB).

Akordy potencji - określone połączenia tego samego homeopatycznego leku pojedynczego w różnych potencjach, niezgodne z zasadami homeopatii klasycznej. Chociaż mamy do czynienia z zastosowaniem tego samego środka leczniczego, akordy potencji zalicza się do preparatów złożonych.

Homakordy - połączenia co najmniej dwóch pojedynczych leków homeopatycznych, z których każdy występuje w kilku potencjach (preparaty złożone, których składniki występują w akordach potencji), niezgodne z zasadami homeopatii klasycznej.

Nozody - przygotowane zgodnie z wymogami metod homeopatycznych wyciągi ze zmienionych patologicznie narządów lub części narządów człowieka lub zwierzęcia. Mogą pochodzić także z zabitych hodowli mikroorganizmów, produktów rozpadu narządów zwierzęcych, płynów ciała, które zawierają czynniki chorobotwórcze lub mogą to być produkty powstałe w wyniku procesu chorobowego.

Nośnik - substancja pomocnicza stosowana podczas potencjonowania leków homeopatycznych, najczęściej jest to laktoza w przypadku leków stałych lub alkohol etylowy w przypadku leków płynnych.

Pranalewka (nalewka pierwotna) - niepotencjowany lek homeopatyczny, jest mieszaniną wyciśniętego soku z etanolem lub wyciągiem z odpowiednich surowców otrzymaną prze z macerację lub perkolację odpowiednim rozpuszczalnikiem.

78