86530 P1000806

28 Plecy okrągłe

kicranek w górę w skos Rozciągany jest wtedy zarówno akton dolny, jak i środkowy mię. śnią piersiowego wielkiego. W rozciąganiu czynnym mięśni piersiowych biorą udział mięśnie grzbietu czworoboczny, równoległoboczny i najszerszy grzbietu. Mięśnie te nie powinny być wzmacniane w oddaleniu przyczepów, a przy występowaniu przykurczów mięśni pienie-; wych ich zbliżenie jest niemożliwe. Dlatego, zwłaszcza w początkowym okresie rozciąga- j nia, ćwiczenia rozciągające czynnie powinny być stosowane ostrożnie.

Ad. 4. Zlikwidowanie przykurczów mięśni piersiowych umożliwia dziecku przyjęcie | postawy skorygowanej. Ucząc dziecko przyjmowania tej pozycji zaczynamy od przyswojenia przez nie umiejętności korekcji lokalnych (cząstkowych): ustawienie głowy, cofnięcie barków, zmniejszenie kifozy piersiowej, uwypuklenie klatki piersiowej, a następnie przez ich łączenie dążymy do osiągnięcia korekcji globalnej - całościowej.

Naukę rozpoczynamy od pozycji odciążających kręgosłup od ucisku osiowego -najlepiej od leżenia na podłodze. Podłoga stanów i płaszczyznę ułatwiającą przyjęcie pozycji skorygowanej.

Po przyswojeniu korekcji lokalnych i korekcji globalnej w leżeniu przechodzimy do ustawienia dziecka przy ścianie. Obciążenie osiowe kręgosłupa stanowi utrudnienie w korygowaniu, ale powierzchnia ściany, podobnie jak powierzchnia podłogi, ułatwia przyjęcie pozycji prawidłowej. Gdy przyjęcie skorygowanej, prawidłowej posuwy przy ścianie nie Sianowi już dla dziecka problemu, możemy uczyć je kontroli posuwy pizy lustrze. Pozbawiamy je wówczas płaszczyzny odniesienia jaką była ściana, ale umożliwiamy wzrokową analizę posuwy (autokorekcja przed lustrem).

Następnym etapem jest przyjmowanie poprawnej posuwy przy wykorzystaniu czucia głębokiego (stawowego). Naukę przyjmowania posuwy skorygowanej uważamy za zakończoną, gdy dziecko na polecenie - Stań poprawnie- potrafi przyjąć, choćby na chwilę, pozycję skorygowaną.

Ad. 5. Wzmacniając mięśnie osłabione trzeba pamiętać, że ćwiczenia te powinny być wykonywane w pozycji skorygowanej - w zbliżeniu przyczepów tych mięśni Pozycja skorygowana powinna być utrzymywana przez cały czas ćwiczeń. Stosowane obciążenie nie może powodować utraty korekcji, czyli obciążenie musi być uk dobrane, aby dziecko było w stanie wykonać ćwiczenie w pozycji skorygowanej.

Przy wzmacnianiu mięśni ściągających łopatki należy pamiętać, że odwiedzenie rąk powyżej 90° powoduje przekroczenie zakresu ruchomości sUwu ramiennego i przeniesienie ruchu na inne stawy (bark). Występuje wtedy przesunięcie obojczyka i odsunięcie łopatki od kręgosłupa. Traci się korekcję usuwiema łopatek i mięśnie nie pracują w zbliżeniu przyczepów. Z tych względów wzmacniając mięśnie ściągające łopatki nie należy przekraczać kąta 90° odwiedzenia w suwie ramiennym.

Ad. 6. Utrwalenie nawyku prawidłowej posuwy powinno odbywać się nic tylko na zajęciach gimnastyki korekcyjnej, lecz również w domu i w szkole. Dziecku powinno się stale przypominać o konieczności korekcji posuwy. Coraz dłuższe, kontrolowane przebywanie w posuwie poprawnej, możliwe dzięki coraz silniejszym mięśniom posturalnym, z czasem doprowadza do automatyzacji odruchu postawy skorygowanej. Gdy dziecko zaabsorbowane czynnościami dnia codziennego, zabawą czy grą utrzymuje już nową, p„_ prawną postawę, można uważać, że proces korekcji został zakończony.

Zabawy dla dzieci młodszych

• Zabawy dla dzieci młodszych

3.2.1. Zabawy ruchowe w grupie kilkuosobowej PŁYWANIE NA PLECACH

PRZYBORY I PRZYRZĄDY zbędne.

UCZESTNICY, minimum dwie osoby.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY. Uczestnicy zabawy leżą na plecach z wyprostowanymi i złączonymi nogami i rękoma wzdłuż tułowia. Na hasło prowadzącego -- Płyniemy na plecach - dzieci podnoszą równocześnie obie wyprostowane ręce do pionu i opuszczają je na podłogę przy głowie, a następnie przesuwają po podłodze w kierunku tułowia, imitując pływanie żabką na plecach. Jeżeli w czasie przenoszenia rąk wyraźnie powiększa się lordoza lędźwiowa, polecamy dzieciom ugięcie nóg w suwach biodrowych i kolanowych. Po 15-20 s prowadzący podaje hasło - Odpoczywamy. Dziecinie wykonując żadnych mchów odpoczywają 5-10 s, głęboko oddychając. Zabawa odbywa się w czasie np. 2 mm. Prowadzący wyróżnia dzieci, które „płynąc na plecach" nie popełnią błędów lub popełnią ich najmniej. Błędami są: asymetryczna praca rąk. brak położenia rąk na podłodze przy głowie i przesuwanie rąk w stronę bioder nad podłogą Oddziaływanie korekcyjne:

-    odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,

-    rozciąganie mięśni piersiowych,

-    wzmacnianie mięśni ściągających łopatki.

Przeciwwskazania: brak.

WBIJANIE GWOŹDZI

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.

UCZESTNICY: minimum dwie osoby.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY. Uczestnicy zabawy leżą na brzuchu z dłońmi pod brodą. Na hasło prowadzącego - Wbu gwóźdź - dzieci unoszą ręce nad podłogę i imitują ruchy wbijania gwoździa młotkiem w podłogę przed sobą Jedną ręką „Uzymajągwóźdż", a drugą „młotek" i rytmicznymi mchami „uderzają młotkiem w gwóźdź". Po 10 uderzeniach prowadzący podaje hasło - Odpoczynek. Dzieci leżąc bez ruchu 5-10 s odpoczywają głęboko oddychając. Następnie zmieniają ułożenie rąk. trzymając „młotek i gwóźdź” w drugiej ręce. Na hasło prowadzącego - Wbu gwóźdź - dzieci dziesięć razy „uderzają młotkiem w gwóźdź”. Dzieci powtatzają zadanie 2-4 razy. każdorazowo zmieniając ułożenie rąk.

Prowadzący wyróżnia dzieci, które nie popełniły błędu lub popełniły ich najmniej. Błędami w tej zabawie są: oderwanie klatki piersiowej od podłogi oraz oparcie łokci o podłogę. Oddziaływanie korekcyjne:

-    odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,

-    wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

-    wzmocnienie mięśni karku.

Przeciwwskazania: brak.