86812 skanowanie0002

Ryc. 3.1.1. Schematyczny rysunek obrazujący trójwymiarowy model płynno-mozaikowy błony komora kowej, zaproponowany przez S.J. Singera i G.L. Nicolsona w roku 1972. W płynnej dwuwarstym lipidowej (A) zawieszone są białka (B) z dołączonymi resztami cukrowymi (C)

rozpuszczalnych w wodzie. Natomiast części hydrofitowe cząsteczek lipidowych™ umieszczone na zewnątrz dwuwarstwy lipidowej, są zatem skierowane z jedna strony do cytoplazmy, a z drugiej - na zewnątrz komórki (ryc. 3.1.2).

Ryc. 3.1.2. Schematyczny rysunek dwuwarstwy fosfolipidowej w przekroju poprzecznym. Część hydna filową dwuwarstwy zaznaczono symboliczne (A), to samo odnosi się do części hydrofobowej^^. Części hydrofilowe dwuwarstwy są zawsze skierowane do środowiska wodnego

W warunkach fizjologicznych frakcja lipidowa błony komórkowej jest w faaa płynnej. Oznacza to, że cząsteczki lipidów mogą wykonywać swobodne ruchy rotacyjne, przemieszczać się w jednej płaszczyźnie (dyfuzja boczna). Dotyczy to równica białek błonowych. Frakcja białkowa błony „pływa" w lipidach pod posadą indywidai alnych kompleksów białkowych, które, zależnie od typu komórki, mogą być róż™ rozmieszczone.

3.1. Podstawowe właściwości błony komórkowej

Przedstawiona wyżej definicja błony komórkowej jest ze względów metodycznych daleko idącym uproszczeniem. Po dziesiątkach lat badań wiemy, że błona jest czym?