87801 Strona079

środków pirotechnicznych nrieprowadza się kalibrowanie lukso-mierza, tj. oznacza się zabżrcść natężenia prądu wytworzonego w fotoogniwie od natężenia ośvi3tlenia. Posługujemy się przy tym standartowymi źródłami światłu

Kalibrowanie przeprowadza się na iawie optycznej. W tym celu ustawia się następuja.ce orzyrządy (rys. 21): woltomierz /, lampę standartową 2, nastavnk opornikowy 3, fotoogniwo 4, gal-wanometr lub oscylograf 5. i,av? oplyczną umieszcza się w ciemni, której ściany i sufit wyożane są czarnym materiałem (aksamit, sukno, flanela).

W celu stabilizacji wskazań lampę standartową i fotoogniwo przetrzymuje się w warunkach średnich (pierwszą w średnim natężeniu, drugą w średniej jasności) w ciągu 10—15 minut. Należy przy tym pamiętać,, że natężanę oświetlenia fotoogniwa nie może przewyższać 3000 luksów. Po )rzeirzymaniu lampy i fotoogniwa zapisuje się wskazania gafwamra-etru lub oscylografu dla kilku (6—10) wartości natężenia ośvistlenia; zmianę natężenia osiąga się przez przesunięcie fotoógniva w kierunku lampy lub w kierunku przeciwnym.

£

luksy

5000 4000 3000 2000 1000

Ze wskazań galwanometru i odpowiadających im wartości natężenia oświetlenia sporządza sę wykres (rys. 22) służący następnie dc obliczania światłości środków pirotechnicznych. Niekiedy n.e sporządza się wykresu, lecz po prostu oznacza wartość podziałki w iksach; jest to sposób mniej dosadny, gdyż zakłada się przy tym stalą niezmienną wartość podział-d

0    10    20    30    40    50    60mn

Rys. 22. Wykres cechowania fotoogniwa

Spalanie środków pirotechnicz-lych w celu ich folometrowania uowadzi się w specjalnych komo-:aca lub na otwartym powietrzu w varunkach zbliżonych do stosowanych w praktyce. Ważne jest za-<hpwanie przy tym następujących Varunkow:

1.    Płomień nie powinien zasłaniać.

2.    W polu-widzenia fotoogniwa powinien znajdować się cały element pirotechniczny wraz z pcniieriem.

3.    Szybkość powietrza powinit być taka, aby jeśli inaczej nie przewidują warunki techniczne, dym całkowicie był usuwany z komory, przy czym płomień na powinien tracić swego kształtu.

zacinać się i dym nie powinien go

W zależności od zastosowania danego środka pirotechnicznego ustawia się go odpowiednio w strumieniu powietrza w komorze (rys. 23).    u!

Sposób umieszczenia środka pirotechnicznego w czasie fotome-trowania nie jest obojętny, gdyż zarówno płomień pirotechniczny, jak i każde realne źródło światła promieniuje w różnych kierunkach różną ilość światła.

rotechnicznych notuje się nie tylko światłość, ale również czas palenia i charakter palenia ^a' (równomierność, pulsację itp.).

Przed rozpoczęciem fotome-trowania przeprowadza się obliczenie odległości pomiędzy foto-

komórką i środkiem pirotech-    iMoomm)

Ciąg fmlrfr/a

nicznym według wzoru:

gdzie: l — odległość w metrach;

I — przypuszczalna światłość w kandelach; a — wartość jednej podzialki (galwanometru lub oscylografu) w luksach; n — pożądane wychylenie strzałki galwanometru lub wysokość oscylogra-mu.

Iły*. 2.1 lło/.mU'»zt’/.t*nle płomieniu przy folomclrownnlu: u) paleniu MWlu/.deU oświetla-lijcych; h) paleniu plrutochnl-r/nytli Mimików przymocowanych ilu Npudochronu; e) pa lenn a ety lury juk lei) środków

Podczas fotometrowania wykonuje się odpowiednie czynno-

uNWlctluJących

ści w następującej kolejności:

1.    Umieszcza się środek pirotechniczny w miejscu spalania.

2.    Ustawia się fotoogniwo w odpowiedniej odległości i naprowadza się je tak, aby skrzyżowanie nitek wizjera znajdowało się na wysokości płomienia.

3. Sprawdza się działanie luksomierzu nswlclln sit; fotoogniwo i zwraca uwagę na to, czy sli znika gulwimometru lub światełko oscylografu przesuwa się we właściwą .Iidik;

łka gulwanomelru lub światełko

11    ■ Codstuwy i>ii ulidmil.l Kil