88457 str 019

Natomiast gdy

d    J 3,2 dla szwów zakładkowych i nakładkowych jednostronnych

g    [l,6 dla szwów nakładkowych dwustronnych

to liczy się nit na ścinanie.

Ponieważ z reguły d/g < 1,6, więc częściej liczy się nity tylko na ścinanie. Przedstawione obliczenia są wyczerpujące dla połączeń obciążonych symetrycznie.

7.2.2. Obliczanie połączeń obciążonych niesymetrycznie

Jeśli połączenie obciążone jest mimośrodowo, wówczas należy ustalić siłę, jaką przenosi nit najbardziej obciążony i na tę siłę obliczać na ścinanie lub nacisk wymiar nitu.

Przykładem ogólnym może być obciążenie połączenia przedstawione na rys. 7.12. Należy rozmieścić nity tak, aby łatwo można było określić współrzędne środka ciężkości C przekrojów wszystkich nitów połączenia. Do tego punktu należy przenieść siłę F = F', dodając odpowiedni moment M_s = FI. W ten sposób obciążeniu F równoważne jest obciążenie siłą tnącą F' = F oraz momentem skręcającym M_s = FI. Siła tnąca F' jest przenoszona w równym stopniu przez wszystkie nity. Dlatego na każdy nit przypada siła tnąca (składowa pionowa na rysunku)

F'    F

F! = — = -    (7.14)

n    n

gdzie n jest liczbą nitów.

<4					F
				<
		F P,Sl ,	Otj	1 _ i ^ i _ i kF" • Al i
				■f i ^1P i _ i i ^1 / i /
V,			l

Rys. 7.12. Połączenie obciążone mimośrodową siłą F wg [6]

Druga składowa obciążenia nitu F_k jest oporem, jaki każdy nit przeciwstawia się obróceniu połączenia. Opór ten jest proporcjonalny do ramienia r_k (odległości k-tego nitu od środka ciężkości C). Kierunek działania tego oporu jest prostopadły do ramienia.

19