IMG�10

zań: ta sama aktywność może być świetna dla jednego dziecka, podczas gdy dla drugiego wręcz szkodliwa. Terapia integracji sensorycznej zawsze uwzględnia różnice indywidualne.

Czynności terapeutyczne i sprzęt do nich służący są uczestnikom kursów metody SI prezentowane i doświadczają ich na sobie, by lepiej poznać i zrozumieć ich działanie.

Każdy terapeuta integracji sensorycznej powinien zadawać sobie i umieć udzielić odpowiedzi na następujące pytania:

1.    Jakie bodźce zmysłowe odbiera dziecko podczas danej czynności? Jakie układy zmysłowe i mechanizmy mózgowe są pobudzane?

2.    W jaki sposób dziecko reaguje i jak wygląda?

3.    Czy czynność nie jest zbyt pobudzająca, nadmiernie stymulująca? Może zbyt pasywna? Za łatwa lub za trudna?

4.    Czy dana czynność jest potrzebna, znacząca?

5.    Czy ćwiczenia nie powodują dezorganizacji w zachowaniu dziecka?

6.    Kiedy i jak terapeuta powinien interweniować, by poprawić reagowanie dziecka? Czy pomoc terapeuty nie jest zbyt duża, a może niewystarczająca?

7.    Kiedy wskazana jest zmiana aktywności? Jakie są jej możliwe warianty?

8.    W jakich przypadkach należy wydłużać czas trwania aktywności, a w jakich wskazane jest jego skracanie i częste zmiany ćwiczeń?

9.    Czy w terapii została uwzględniona naturalna sekwencja rozwojowa i czy spostrzegamy „dziecko jako całość psychofizyczną”, a nie zbiór jego pojedynczych potrzeb?

10.    Jakie są priorytety terapii i czy każda sesja terapeutyczna do nich nawiązuje?

11.    Czy potrafimy wykorzystać wewnętrzny popęd dziecka, by poprowadzić je do osiągnięcia poziomu potencjalnych możliwości?

12.    Czy my sami jesteśmy dostatecznie zmotywowani i wykazujemy entuzjazm do pracy, który będzie udzielał się dziecku?

13.    Co mówią nam same dzieci i ich rodzice? Słuchajmy ich uważnie.

Nasze przemyślenia powinny poprzedzać nasze działania.

137