7 (810)

7

płynących równolegle do rzeki, zgodnie ze spadkiem doliny (Pożniak, Łoś 1979). Ta sama rzeka może także spełniać na pewnych odcinkach rolę odbiornika wód ze zlewni, na innych nie może zasilać przylegających (rys. S.4a, 5.4b). Rysunek 5.4c często zatorfiałych zagłębieniach, ustala się wysoki poziom wody gruntowej wskutek zalegania warstwy nieprzepuszczalnej i dopływu wody w ilości zbliżonej do ubytków na parowanie terenowe.

Źródła zasilają obszary w sposób punktowy. Szczególną klasyfikację źródeł zawiera literatura hydrogeologiczna (np. Wieczysty; 1982, Pazdro 1983). Na rysunku 5.5 podano wg Pazdro (1983) kilka najczęściej spotykanych typów źródeł.

c

•    ■•-‘Olg ■■■■■■ ■ ■

RYS. 5.4. Zasilanie wodą gruntowa o swobodnym zwierciadle: a - dopływ gruntowy ze zlewni, b - zasilanie gruntowe z rzek lub zbiorników wodnych, c - dopływ gruntowy do obszarów bezodpływowych

RYS !ji5s’Schema^tG*)gf;pi^4^i^ódeł: a - warstwowe (powstałe wskutek zmniejszania się warstwy t^donp|B®}i’b wftełśawfljsię* krawędziowe, d - tarasoweś(iyg Pazdro 1983)

fp) najtrudniejfMiich ząpSiijjń w technice melioracyjnej natBS| >®ęlioracje terenów znajduj|(p# stfriłt#    wód naporowych. Wodą naporową lub napiętą nazywa się

Wódę podziemną    pomiędzy dwiema: nieprzepuszczalnymi lub słabo

przepuszczalnymi    wywierającą ciśnienie pieUtp^MPPPMPK^waratwy wyżej

leżącej; (rys. S.<5). TyjjHKiś Schematy zasilania wodami naporowymi dSmn rzecznych lub jej fragmentów ijOTUjlMMffillW według Wanke i in. 1985 ni.    jłjssilanie wodami

gruntowymi rij^tg^phaż^iSępuje także na terenach pj$teg*s|^ .ssf,Sbjętych wpływem spiętrzeń na rzekach lob zbkunfasl wodnych.