94281701 djvu

FIZYOLOG¹A ZMYSŁU SŁUCHU 597

wytwarzają one łuk (arcus sptralis), który ogranicza trójkątny tunel Cortiego. Ku wewnątrz od nich znajduje się najpierw pojedynczy szereg wewnętrznych komórek słuchowych czyli włoskowych, poczem wewnętrzne komórki podstawowe. Ku zewnątrz od tunelu biegnie potrójna lub poczwórna warstwa komórek słuchowych z wsunięlemi pomiędzy nie komórkami Deiterowskiemi, poczem warstwa zewnętrznych komórek podstawowych.

Komórki słuchowe t. zw. także komórki włoskowe mają postać cylindryczną. Powierzchnia ich górna zaopatrzona brzeżkiem kutikularnym nosi na sobie kilkanaście włosków.

Membrana tectoria (błona Cortiego) wytworzona jest z błony twardej elastycznej; rozpoczynając się w miejscu prz3^Tczepu błony Reissnera, pokrywa ona organ Cortiego, stając się coraz cieńszą ku zewnątrz, kończy się cienkim brzegiem ponad zewnętrznemi komórkami podpórkowemi; i w tej błonie mają się znajdować włó-kienka przebiegające zupełnie oddzielnie.

Fizyologowie jak: Hen sen, Helmholtz przyjmowali, że pomiędzy membrana tectoria a organem Cortiego jest przestrzeń wolna. Schainbaugh wykazał, że rzęski komórek słuchowych w normalnych warunkach nie tylko dotykają wprost dolnej powierzchni membrana tectoria, lecz są z nią ściśle połączone. W preparatach z powodu kurczenia się (ściągania się) sztucznego membrana tectoria pozostają, jako dowód tego, pasemka tkanki włóknistej, łączącej błonę tę z organem Cortiego. Połączenie to ma atoli obejmować tylko komórki słuchowe zewnętrzne.

Po przejściu przez zwój wężownicowy (ganglion spirale) nerw słuchowy dzieli się na cały szereg gałązek, które złączone w wiązki, idą promienisto wzdłuż lamina spiralis ossea. przebijają się przez część błoniastą, poczem jedne wprost dochodzą do wewnętrznych komórek słuchowych i oplątając dolne ich połowy, kończą się na ich powierzchni, druga zaś część przebiegając skośnie przez tunel Cortiego, idzie do komórek słuchowych zewnętrznych.

Wedle teoryi Helmholtza znajdujemy w uchu cały szereg resonatorów, odpowiadających w granicach naszej percepcyi najro-zmaitsz3'm tonom. Resonatory te tworzyłyby włókna z membrana basilaris w ten sposób, iż każdy pojedynczy ton wywołuje współ-drganie albo jednego włókienka lub też ograniczonej grupy ich, wywołując wrażenia słuehowe w odpowiadającym mu tylko neuronie. Jeżeli do ucha dochodzi dźwięk złożony, to ulegną współbrzmieniu