aniony2

GRUPA V

NO₃" anion azotanowy(Y)

1.    Azota»(V) srebra [AgNOj] nie wytrąca osadu.

2.    Chlorek baru [RaCUJ nie wytrąca osadu.

3.    Sole żelaza(II) jnp. FeS04j w obecności stężonego kwasu siarkowego(Vl) IH2SO4J ulegają utlenieniu przez jony azotanowe(V). Powstały w reakcji tlenek azotu(ll) reaguje z nadmiarem soli żelaza(Il) tworząc nietrwałe ciemnobrunatne połączenie [FeN0]S0₄.

3 r-'e²⁺ + NO,’ + 4 H⁺ 3 Fe³⁺ + NO t + 2 H₂0

Wykonanie doświadczenia:    do badanego roztworu dodajemy

nasyconego roztworu siarczanu(VI) żelaza(ll), następnie powoli do pochylonej probówki wkraplamy po ściance stężony kwas siarkowy(Vł), który jako ciecz o większej gęstości tworzy na dnie osobną warstwę - w obecności azotanów na granicy obydwu roztworów powstaje nietrwała, brunatna „obrączka” (nie wstrząsać probówką).

GRUPA VI

SO4 " anion siarczanowy(YI)    ,

1.    Azotan(V) srebra [AgNCU] nie wytrąca osadu.

2.    Chlorek baru [BaCh] wytrąca biały, krystaliczny osad siarczanu(Vl) baru nierozpuszczalny w kwasach.

Ba²⁺ + SO4²' -> BaS0₄1

3. Octan ołowiu(II) [(CHhCOOhPb] wytrąca biały, krystaliczny, trudno rozpuszczalny osad siarczanu(Yl) ołowiu(II).

S0₄²' + Pb²⁺ -> PbS0₄1 GRUPA VII

SiOi " anion nietakrzemianowy

1.    Azotan(V) srebra |AgN03l wytrąca żółty osad metakrzemianu srebra rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie azotowyin(V) lub w amoniaku z powstaniem galaretowatego osadu żelu kwasu metakrzemowego (uwodnionej krzemionki - SiCY nlCO).

2 Ag + SiOą² —> Ag2Si03 4'

Ag₂Si0₃1 + 2 H⁺ -> 2 Ag⁺ + H₂Si0₃ i

2.    Chlorek baru [BaChJ i chlorek wapnia [CaChj wytrącają białe

osady metakrzemianu baru    lub wapnia    rozpuszczalne w

rozcieńczonym kwasie azotowym(V).

Ba* + Si()₃²“ BaSi0₃t BaSiOjt + 2 H⁺ -> Ba²⁺ + H₂Si0₃t

3. Kw'asy [np. H₂S04_? HC1] wydzielają z alkalicznych metakrzemianów galaretowaty osad żelu kwasu krzemowego.

Si()₃²' + 2 H⁺ -> 1 l₂Si0₃ i