biochemia 4

Dysocjacja elektrolityczna- Dysocjacja elektrolityczna jest to rozpad cząsteczek elektrolitów na kationy i aniony pod wpływem rozpuszczalnika. Procesowi dysocjacji ulegają substancje o budowie jonowej lub polarnej. Substancje, które podczas rozpuszczania w wodzie rozpadają się na jony i przewodzą prąd elektryczny nazwano elektrolitami. Do elektrolitów należą: kwasy (np.: H2S04), wodorotlenki (np.: NaOH) i sole (np.: Na2S04). Substancje, które nie rozpadają się na jony pod wpływem wody i w zasadzie nie przewodzą prądu elektrycznego nazwano nieelektrolitami. Do tej grupy należą przede wszystkim związki organiczne (z wyjątkiem kwasów karboksylowych i ich soli).Elektrolity - są to te kwasy, zasady i sole, których roztwory wodne przewodzą prąd elektryczny. Nieelektrolit - substancje, których roztwory wodne nie przewodzą prądu elektrycznego. Są to np., tlenki, alkohole, i węglowodany. Jon dodatni (zwany kationem) to jon, który oddał jakąś ilość elektronów. Kationami są zawsze metale. Jon ujemny (zwany anionem) to jon, którzy przyjął jakąś ilość elektronów. Anionami są zawsze niemetale Jon jest to cząstka pierwiastka lub zbudowana z grupy pierwiastków posiadająca ładunek elektryczny dodatni lub ujemny. 2. Kation jest to jon który jest naładowany dodatnio, a więc brakuje mu elektronów. (3)Tworzągo wodór oraz metale aktywne poprzez odłączenie elektronu od atomu, np. kationem w HCI jest H+. 4. Anion jest to jon o ładunku elektrycznym ujemnym. Powstaje poprzez dołączenie do atomu elektronu. 5. Aniony tworzą niemetale, reszty kwasowe oraz grupa hydroksylowa.

Woda w ciele człowieka-Woda spełnia w organizmie wiele ważnych funkcji. Przede wszystkim jest głównym składnikiem organizmu i może stanowić 45-75% masy ciała; u dorosłego nieotyłego człowieka jej udział sięga zwykle około 60%. Zawartość wody w beztłuszczowej masie ciała u osób dorosłych jest stała i wynosi 75%, natomiast w poszczególnych tkankach może być różna, np. mięśnie zawierają 74-80% wody, płuca około 80%, wątroba około 68%, a kości około 25%. Większą zawartością wody charakteryzują się ciecze i wydzieliny ustrojowe, żółć - 86%, chłonka 98%, sok żołądkowy 97%, pot 99,0-99,5%.

Wodarózmieśzczona jestW organizmie w przestrzeniach: wewnątrzkomórkowy cm    —-----

zewnątrzkomórkowych . Przestrzenie te różnią się lokalizacją anatomiczną, funkcjami fizjologicznymi i składem chemicznym, są natomiast izotoniczne, tj. charakteryzują się jednakową osmolalnością, wynoszącą 290 mosm/kg.

W przestrzeni wewnątrzkomórkowej znajduje się około 28 litrów wody organizmu ludzkiego, co stanowi około 40% masy ciała, czyli 66% całkowitej wody ustrojowej.

W przestrzeni zewnątrzkomórkowej znajduje się około 14 litrów wody organizmu ludzkiego, które stanowi około 20% masy ciała, czyli 34% całkowitej wody ustrojowej. Zróżnicować ją można na przestrzeń wodną wewnątrznaczyniową, którą stanowi osocze (o objętości 4 litrów) i przestrzeń śródmiąższową o objętości około 10 litrów. Poza tym woda znajduje się w przestrzeni przewodu pokarmowego, jam opłucnych, dróg moczowych, tkance kostnej i kościach. Przestrzeń wewnątrznaczyniowa określa tzw. wolemię. W organizmie utrzymywana jest izowolemia, czyli prawidłowa wielkość przestrzeni wodnych, a stany chorobowe mogą zmieniać wielkość i skład przestrzeni wodnych.

Skala pH- ilościowa skala kwasowości i zasadowości roztworów wodnych związków chemicznych.

Pojęcie pH-jest to ujemny logarytm dziesiętny stężenia jonów wodorowych.

pH krwi-pH krwi w prawidłowych warunkach waha się miedzy 7.35 a 7.45. Przy wartościach poniżej tego zakresu mówi się o kwasicy, natomiast przy wyższych o zasadowicy. Równowagą kwasowo-zasadowa krwi jest utrzymywana dzięki licznym układom buforującym, oraz aktywnie regulowana przez organy i tkanki, przede wszystkim płuca i nerki. Bufory- roztwory mające zdolność utrzymywania względnie stałego pH,

* ftTP

-a-?    ^

**—^ i^\q^OV>o^'£LU.-v    -+    --VuW<aQjJ. ** ofrT?

A

=2

5.

U-

n-

TOSFflG-6 nOH r\-

>