VIII KRONIKA D2IER2WY
jak kroniki: Gaiła Anonima i Kadłubka oraz Roczniki małopolskie, a także Komentarz Jana z Dąbrówki do kroniki Kadłubka. Wobec tak bogatej zawartości kodeksów jest oczywiste, że były one niejednokrotnie badane i opisywane. Ich szczegółową analizę przeprowadzili już wcześniej Karol Maleczyński1 we wstępie do wydania Kroniki Galla Anonima, Jacek Wiesiołowski2 w pracy o kolekcjach historycznych w XIV i XV wieku, Marian Zwiercan3 w Komentarzu Jana z Dąbrówki do kroniki mistrza Wincentego zwanego Kadłubkiem, a ostatnio Wojciech Drełicharz w rozprawie poświęconej annalistyce małopolskiej w XIII i XIV wieku4.
Na początek kilka uwag o czterech rękopisach zawierających kronikę Dzierzwy, które znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie i w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie.
A. Rękopis Biblioteki Narodowej w Warszawie nr 3003 I [dawniej Lat. Q. IV. 98] zwany kodeksem Kuropatnickiego oznaczamy literą (K) - Codex Kuropatni-danus, papierowy 18,7 x 14 cm, oprawny w brunatną skórą, bez zdobień. Liczy 240 stron; na stronach 19-96 znajduje się Kronika Dzierzwy, pisana przez jednego kopistę, opatrzona przezeń notami marginalnymi. Najstarsza część tego kodeksu, zawierająca Kronikę Dzierzwy i Rocznik małopolski Kuropatnickiego, pochodzi z lat dwudziestych wieku XV. W XVII w. rękopis trafił do klasztoru Bernardynów w Piotrkowie. U schyłku XVIII w. posiadał go bibliofil Ewaryst Kuropatnidri5, zaś jego najmłodszy syn Ksawery6 przekazał kodeks (obok innych cennych zbiorów) Warszawskiemu Towarzystwu Przyjaciół Nauk. Po r. 1831 rękopis został przewieziony do cesarskiej Biblioteki Publicznej w Petersburgu i opatrzony sygn. Lat Q IV.98. W Petersburgu korzystał z niego August Bielow-skL Po r. 1920 rewindykowany kodeks powrócił do Warszawy, jednak w czasie II wojny światowej został wywieziony do Niemiec, a stąd w r. 1945 do Moskwy. W 1948 roku powrócił szczęśliwie do Biblioteki Narodowej w Warszawie i jest przechowywany pod sygnaturą 3003 I.
B. Rękopis Biblioteki Narodowej w Warszawie nr 3002 IV [dawniej Lat. F. IV.19J z biblioteki Jana z Dąbrówki, zwany kodeksem lubińskim oznaczono literą (D). Codex Dambrovianus, papierowy o wymiarach 30,8 x 22,3 cm, liczy dziś 356 kart Na foL 2-27 znajduje się Kronika Dzierzwy spisana przez jednego kopistę dość starannie w jednej kolumnie. Na marginesach Kroniki znajdują się
V
Ml f i*' T9
***** \ym2x fewrrw
«u3(h>
I V ^|Tv3^Pf 4v > W
i
ftP«*6 ą^r. : 4
łi^kn ^ SWftetf <Ur^M^ ^
MHM0 4nlr
»W«4*> ^3rtai»|»jjfe^ *?-£jBU«it»*«j;
<S»fr
ytt^8<*fc^<H»* 4***^ fa#6h*« ftw,^Ki|Si*
AlM^WI »tf<Mil§ M#*md »»>-4 ■ ci»-.....
(lL&$epx>9<u$ó Ą<&*±y^iiMifWffijrŁw*’ I f*4 ^ii »<4t^y>M pm*f A^fJtKiAmi V4tk **lMu
£*■**■£*4 C<mP*£u11
#dn*ii fc^wr y<upai>4 ir^*
fc
.^ł»D tpma**t "y^
Rękopis Biblioteki Narodowej w^t^z^wie zwany kodeksem Kuropatnickiego, k. 19
>003, aa C
K. Maleczyński, Ze studiów nad kroniką Galla anonima, rks Heilsberski, „Roczniki Historyczne' Ł 10 1934, s. 202-225; tenże Wstęp w MPH s. n. 12, Kraków 1952, s. XIII-XX.
J. Wiesiołowski, Kolekcje historyczne w Polsce średniowiecznej XJV-XV wieku, Wrocław--Warszawa-Kraków 1967, s. 22-30 i 53-54.
M. Zwiercan, Komentarz Jana z Dąbrówki... s. 12-20.
W. Drełicharz, Annalistyka małopolska ... s. 57-72 i 90-111.
PSB 16,251-252.