warstwie XXa. Przełomy 50% mis są jednobarwne, dwubarwne stanowią 31.8%. natomiast trójbarwne tylko 9,1%. Powieizchme czarne miało tylko 9,1% mis. brązowe lub ceglaste 181%. 1 różnobarwne 72.7%. Charakterystyczny jest rozkład mis pod względem grubości ścianek- Okazy ze óaan-y^rni do 0.6 cm występowały wyłącznie w poziomie młodszym, stanowiąc 58.3% ułamków, natomiast okazy ze ściankami 0.6—01 cm przeważały w poziomie starszym — 681%.
Jw.iWa.ryc.miRH «• orm
. ^ f|^a MMaMldscank dwusscokowaiych nie majdujemy irś. fl
łych odpowdeskew.
^ myda w bit akie odcinka ML i octami często wy.
ni pntt farżtgl o raokrąglocych aylrwarh Dna były lekko ;: ■mukinlEŁ V warstwie XX i wiązanych x nią zespołach znalob I m w ne S ipaiiUiT/ 5 wydobyto x wykopu I 67 i z Jam 2 i 3 68 (tje. jj.tiz X inałriinnn aa wtórnym riota w warstwach wczesnośred- I akaki ia.rŁ Dalsze 2 znalazły się w warstwie XX w wytopach 1 72 1 (TfŁ 125.1) i :^3 fryc. Uł,Ą1 Reprezentują one typowa dla kultury łu^dbS tootaej opoki brązu i wczesnej epoki żelaza formy ceramiczne®
V wyjupg 1/74 w warstwie XX natrafiono na mały ułamek dna ta- % km adctawfo od środka grupą żłobków (ryc. 126,10). Zachowany ka-«akk nie upoważnia do wkonatrukc ji całości. Talerze zdobione są w kul- J tam łużyckiej typowe w V akrem epoki brązu. Nasz okaz zdaje s:ę na- -wszywa: do talerza z Mwnyna koło Szczecina lub z Opatowie na Sfes- j ta.®
1L Sfufc
W tej grup1 naczyń wyróżniliśmy 6 odmian: a) okazy w kształcie oa-Hrł? kuli z wylewem zaokrąglonym lub nieco zgrubiałym do środka, bj oby w kształcie odcinka kuli z wylewem ściętym skośnie do środka, , ej aajr z brzegiem wychylonym na zewnątrz, ze spłaszczonym, kołnierzo-watya wylewem, d) misy z brzegiem językowato wychylonym na zewnątrz. z zaokrąglonym wylewem, e) misy z brzegiem wychylonym na zewnątrz, z mało wyraźnym 1acetowaniem, f) okazy z szerokim, silnie na zewnątrz wychylonym brzegiem, z wyraźnym, niekiedy ostrym facetowa-an szerokimi, wgłębionymi płaszczyznami.
Misy odmiany «a" są reprezentowane przez 17 okazów. Znaleziono je w jamie 1 58 (ryc. 14,2) i 2/68 (ryc. 12,10), w wykopie 1/73 i 1/74. Misy te posiadały średnic1 wylewów w granicach 19—35 cm. Bliższe dana
• la w Ktejscawości Wartm- NRD. ora1 w oładkach Torunia (rob. J. Kostrzew-«fcL Kilifi tatydea aa taurw, ep.dt. s. 172. ryc. tan.
■ Raadto kflka uaimCnj ujawniono w wykopach w piwnicach skrzydła po-
liii------r 'Ł Oaettwy. T. Kawrobki R Rocmz. op-dt. ryc 24.9—11).
■ J KoWnewWd. Katara łażpdca aa Pomorzu. op.ciu. a. IW. ryt 194 i 135; i. Wojteńk. opdl. tabL DL 4; Ł Cnotliwy. Wyniki badań ratowniczych na osadzie katary hdpflUrj w Słbrałe, op. dt. s. 41. ryt 8.4.
a i Koatnmkl. Katara łużycka aa Poewrza. op.clt.. Ł1lł8, ryt 8B.
o nich zawiera tablica nr 1J. Omawiane okazy należą do tona długowiecznych. Na bliższą uwagą zasługują egzemplarz z jamy i-68 (rpe. 12,2), którego wylew jest zaopatrzony w sterczący ku górze rakowaty wystąp. Element ten występuje dość cząalo na Pomorza w okresie halsztackim. a poza nim także w V okresie epoki brązu na czerpakach, misach : kadzielnicach3
Misy odmiany ..b” znaleziono w wykopie 1/73 — 1 szt t w wykopie 1 "4 w warstwach XXa i XX (ryc. 3.29.1; Ul,1, tabłk1 I-3i Okazy o po-dnfanie ściętych wylewach spotyka aę sporadycznie w rejonie Sarnina już od V okresu epoki brązu.1
Misy odmiany _c" należą do najliczniejszych. Ogółem Tnsliwlio 26 okazów: w wykopie 1/67 w warstwie XX — 3 egz. (ryt li. 7—fi a pozostałe w wytopie 1.74 (ryc. 124,4 i 1-27,9 oraz tobtea 1.3). Były to ney o średnicach wylewów 23—34 cm. Nińtćre z ruch miały weto u natur au-ne poniżej wylewu. W stosunku do wyżej omówionych odmiana jeT wykazuje na ogół lepsze wykonanie. Nie czynimy ta porównań procentowych peftzrzegółnych cech ze wzglądu na zfayt małe liczeboofei odmian May o podobnych na naszej odmiany cecharh znamy z wczesnej epoki żeltal
Misy odmiany tworzą niewątpliwie najliczniejszą grupę ringową z 48 okazów. Znaleziono je w wykopie 147 (ryt 2.8,9). w wykopie S'73 (ryc. 13,7) i 2/73 (ryt 2-22.4) oraz 174 (ryt 121,2i4 oraz !2S; 6 i icb-łkn ar 2.3). Były to misy bardzo zróżnicowane pod względem wieftoArł, o średnicach wylewów od 26 do 50 cm. Egzemplarze największe wystąpiły wyłącznie w młodszym pońonae oarinirzym.
Misy odmiany „d” wyrabiano z taśm. Czynność ta była jeszcze czytelna na 59% ułamków Używano gliny z bardzo zróżnicowaną domieszką. Domieszkę do 0.05 cm posiadało 9.1% mis. 0,05—0.1 cm spotykamy u 40.9%. 0.1—0.3 cm u 45.4%. a powyżej 01 cm tylko 4.6% i to tylko w
N
17
J. Kottrsmki. Katara łaźpcta aa haefcyd-1■ m.ryŁ.
is. III ryc 19c — _«_
- J. Kotom.1! j-w- a 111. rye Ul t» Ł CnatUwy. Pogan w
żyinoki, op-dt. a 2M. tabL XXXII. b: ter1. Wpo1l arabratotaaacfc badań rsraa-fcotcych aa Wmdrza Wltakdw w Wotaw. op. dt, a to «Jt 7.