P190911 030001

4.2. Podstawowe człony dynamiczne

SSmw

	. łMl Irftanhai 'M* ttf% | i K*£Wklb	W	i TT
	■hu lUąuki wrtfc W» amaó	"1
j 7	i prn wąrw %\ii» «■>*) •»(» j prml bfcsk
I |	^1 ynmMifcM «wta wmowp as Mak	HjHID*-	-EH> MZh^1
I f	pn—W »\vh mś* nu. yjne- ; p yraad blok		MZD* UZD-*
10	yrrmmifcw »ę/U iak^MocyjMr go ■ biot.	yC* |	HZD-f -*G>—^1

4.2.1. MatrrM nauczania

SiWaih Ua4a»r

ImMcm i układy aioMyti n c/csto pr/odsuwane pafioK « postaci schematów bbimiydi N* -schematach t)ch Hi/yakie c/Jony pr/cdtlswtanc są u fant ptoaoląfat. /mnuli Mo4ait try» fal Kierunki pnpł)«« sygnałów i■ i —< rnwr są na schematach areałami. • nktat pomgd/y ąpafarn wtjtoowysi i wyjść smym jnf podawana a maąrr M *lu Przy ąnrqdasw tych schematów dopuszczalna jea dość duża dowolność, np op» w law. motet statycznych moisc być przedstawiony w postaci charakterystyki statycznej «ytvnaą pi(k/Mt lub aaalayc/me. właściwości dynamiczne - wyrażone w postaci równana rósntakowego w poaaa operatorowej (irinsmitancji) lub odpowiedzi skokowej WUae takie opwy w4»4cmoda mafemałycmych umics/c/e się wewnątrz bloków Wyjątkiem jest demem potównąiący t sumując)) ty gnały, rwany węzłem sumującym (ryt. 5). Ni whriiaiarh hioŁowych ą równic/ węzły informacyjne (ryt 4). które śluzą do pobierana tej samej ■faratk|i prac/ kilka gałęzi układu

|t)«. 4    ' ,«> (I. » ♦) Rys. 1 Wę/d pamumący    Rys. 1 hfausm W (*. s ty

(tunmacyl \ - %, i vj H.tty

Występujące w automatyce układy mąją c/ęMo strukturę wrhmbwodową, którą mo/na «pni<»ail/K do postaci układu jodnoobwodowego Korzysta się przy tym / omowu>n>ch (s>pr/rdnio pokgcttó umgowycH. równoległych i spr/ę/cń zwrotnych oraz dodatkowych im nłiiiłiW (lab IV które pomagają w uprot/c/omach schematów blokowych

tóRi LhupataWO mamifaąwotini«l—wMdwyó|ki tW|

aa Smaków buwątofe Móaai 12

Własności statyczne i dynamiczne podstawowych elementów automatyki

Jeżeli istnieje prosta proporcjonalność między zmianami sygnału wyjściowego y i /monami sygnału wejściowego x elementu, to charakterystyka statyczna elementu y * (s) jest linią prostą (rys 7), a element taki nazywamy liniowym. W charakterystyce łanowej nachylenie wykresu K. nazywane współczynnikiem wzmocnienia, ma wartość stalą, niezależną od wartości sygnału wejściowego, która jest równa (angensowi kąta nachylenia charakterystyki statycznej

Ay

K* - * tg u ■ const Ax

Rys. 7. ehonhiaywyt* UMycm rianaau ImoMfD Ryt. Ł Ountsayuyfca Moyrnu etonentu —towąi (KsM]    («.s I4|

.Projekt współfinansowany n środków Furopajaaaąa Funduszu Społecznego'

13