slanowanie5

„'i

"    Tabela X

. Strefy zanieczyszczenia wody i odpowiadające im zbiorowiska ^v

Strefa.	Zbiorowiska
1. koprozoiczna	1.    Spirillum .1 ■ •* . .'*-=•. . "ó■;. \.r . 2.    Wiciowce z'rodzaju Bodo ^13.. Spirillum i Bodo;.. ' . .
II, a-polisaprobowa	L Euglena viridis : \^ : . ' ,2. RModor i Thióbacterium " i; ' 3Cliloróbacteriuw : ■ ; :-a
III. /Tpolisaprobowa |	1.    Beggiatoa alba i B. minima 2.    Thio(hrix nivea , 3.    Euglena viridis lub E. deses
IV, y-polisaprobowa 4	1.    Oscillatoria chlorina 2.    Sphaerotilus natans
V. a-mezosaprobowa	1.    Ulothrix żonata 2.    Oscillatoria benthonicum 3.    Stigeoclonium tenue
’■ i //-mezosaprobowa	1.    Cladophora fracta 2.    Phormidium subfuscum, P. favosum, P. retzi ■
11 y-mezosaprobowa	1.    Zbiorowisko krasnorostów: Batrachospermum monili-forme, Lemanea fluviatilis 2.    Zbiorowiska zielenic: Cladophora glo me rata i Ulothrix żonata
III. oligosaprobowa	1.    Draparnaldia glomerata 2.    Meridion circulare 3.    Lemanea annulata, .Batrachospermum vagum' lub Hil-denbrandtia rivularis 4.    Vaucheria sessilis 5.    Phormidium inundatum
A katarobowa	1.    Zbiorowisko zielenic: Chlorotylium cataractum i Draparnaldia plumosa 2.    Zbiorowisko krasnorostów: Hildenbrandtia ,rivularis 3.    Zbiorowisko glonów inkrustujących: Chamaesiphon polonicus, Phormidium incrustatum i różne gatunki Calothrix

okrzemki szybko reagują na zmianę warunków środowiska. Pod wpływem ścieków liczba osobników okrzemek zmniejsza się, a po rozłożeniu ścieków szybko wzrasta. Pomiędzy liczbą rodzajów okrzemek a klasą czystości wody, oraz pomiędzy liczbą rodzajów okrzemek i ilością tlenu istnieje znamienna statystycznie korelacja ,(ryc. 454),. (Kadłubowska, 1970). Wykazana zależność wy-

Ryc. 454. Linie. regresji pomiędzy liczbą rodzajów okrzemek a ilością tlenu

(według Kadłubowskiej)

daje nam się ważna-, gdyż zawartość tlenu w wodzie odgrywa zasadniczą rolę w klasyfikacji czystości wody.

Wody zanieczyszczone zawierają związki organiczne, które po rozłożeniu wzbogacają wodę w związki mineralne. Spośród związków nieorganicznych niektóre, jak np. związki azotu i fosforu stanowią pożywkę dla glonów i przyczyniają się do nad-! miernego ich rozwoju, a tym sanym do wtórnego zanieczyszczenia wód, a więc' do procesu określanego mianem eutrofizacji. Yollenweider (1968) podaje następujące graniczne stężenia dla związków azotu i fosforu, powyżej których obserwuje się, masowy rozwój glonów: 0,30 mg N/l oraz 0,10 mg P0₄/1. Wody rzeki Wisły a także innych rzek Polski zawierają przeważnie większe ilości, związków azotu i fosforu, co sprzyja masowemu rozwojowi glonów (ryc. 227, 278, 316, 441, 442; tab. XI, według Jankowskiego, 1971).

457