str0,151

150

150

l

KazilS C». Przystąpienie do umowy

Stan faktyczny:

Pięć państw zawarto między sobą umowę o współpracy kulturalnej i naukowej. Umowa ta nie zawierała żadnej klauzuli odnoszącej się do przystąpienia do niej kolejnych państw. Kwestią taką w ogóle nie zajmowano się podczas negocjowania tej umowy. Po kilku latach stosowania umowy, inne państwo chciało przystąpić do niej. Spośród dotychczasowych pięciu stron umowy, cztery zgodziły się na akces tego szóstego państwa, jednak piąte państwo-strona zdecydowanie sprzeciwiło się takiemu przystąpieniu. Cztery państwa, które wyraziły zgodę na przystąpienie państwa szóstego, oraz szóste państwo uważały, że mimo sprzeciwu jednego państwa, państwo szóste może przystąpić do umowy.

Problemy:

Czy w świetle Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z /969 r. szósta państwo może przystąpić do tej umowy?

Rn^wS-—

151

KllZUS T. Zwolnienie z pełnomocnictw

Stan faktyczny:

Na konferencji międzynarodowej, zwołanej pod egidą ONZ, uzgodniono tekst pewnej konwencji kodyfikującej jeden z działów prawa!międzynarodowego. Państwo M akredytowało swego przedstawiciela na tej konferencji, nie wystawiając mu jednak szczegółowych pełnomocnictw}. Korzystając ze swego statusu przedstawiciel podpisał tę umowę.

Problemy:

Czy jego czynność polegająca na podpisaniu umowy będzie prawnie skuteczna w świetle postanowień Konwencji wiedeńskiej o prawie trakt, z 1969 r.?