22
3.4. Elektrochemiczne metody wyznaczania średnich współczynników aktywności elektrolitu
Metodę elektrochemiczną można stosować do wyznaczenia średniego jonowego współczynnika aktywności danego elektrolitu wówczas, gdy jest możlie zbudowanie ogniwa o jednej elektrodzie odwracalnej względem kanon- natomiast drugiej odwracalnej względem anionu tego elektrolitu.
I'r.‘■ siadem niech będzie ogniwo zbudowane z elektrody wodorowej : chior:srebrowej w tym samym roztworze kwasu solnego:
Pi|H2, HCI, AgCI|Ag
Siła elektromotoryczna (SEM) tego ogniwa dla pB) = 10 1325 N • ni ~ 2 (dawnie; - 1 atm) jest określone równaniem:
E = E°- F lna„ aa
(3.47)
gdzie £2 jest potencjałem standardowym elektrody chlorosrebrowej.
Podstawiając średnią aktywność elektrolitu (3.32) opisaną dla HC1 wyrażeniem:
matny:
nH -<Ja =o± = m\ -yl =m2-y| (dla HCI |f| | m)
(3.48)
Po uwzględnieniu granicznego prawa Debye’a-Huckela:
logy± = 0,5091v+v_>/j
gdzie J = |Xmv± siłą jonową roztworu, które w przypadku HCI (J = mHQ) przyjmuje postać
lny i “
(3.49)
równanie (3.47) ulega przekształceniu:
F r
E = E°-~ lnm-^Tlnyt
Po przekształceniu (3.51) mamy:
: 2RT . 2RT
E + F Inm = £- f lnyA
Jak widać, wyznaczenie standardowego potencjału elektrody być pierwszym etapem postępowania mającego na celu wyznaczenie współczynnika y_ w funkcji składu roztworu.
Zauważyć należy, że:
\im^E + -~-\nm^ = E°
m—+ 0 y±~*l
Granica ta wskazuje, że dla niskich stężeń lny± a^/m. Ekstrapolacyjną metodę postępowania przy wyznaczaniu E° U rys. 3.1.
.D-'"
Vm
Rys. 3.1. Ekstrapolacja graficzna wyników pomiarów SEM ogniwa Pt|H2, HX, AgX Ag] na wyznaczenie wartości potencjału standardowego Ą«iia* djl m~f (V|^B