img234

img234



6.    Wyznaczanie średniego jonowego współczynnika aktywności elektrolitu drogą pomiaru siły elektromotorycznej ogniwa (str. 153).

Ogniwa chemiczne i ich schematy, reakcje elektrodowe w ogniwach, potencjały normalne elektrod, pojęcie SEM, zależność SEM od aktywności jonów, metody pomiaru SEM, definicja i sens fizyczny wsp. aktywności, wyznaczanie wsp. aktywności drogą pomiaru SEM, teoria Dehye ’a-Huckla elektrolitów mocnych.

7.    Wyznaczanie liczb przenoszenia jonów metodą Hittorfa (str. 183).

Pojęcia przewodnictwa roztworów i ruchliwości jonów, zależność przewodnictwa od stężenia, konduktometr, prawa Faradaya, kulometria, metody wyznaczania liczby przenoszenia jonów, proces elektrolizy, elektroliza kwasów, zasad i soli.

8.    Wyznaczanie energii aktywacji reakcji zmydlania estru (str. 140).

Teoria zderzeń aktywnych i kompleksu aktywnego, reguła Van't Hoffa, równanie Arrheniusa + wyprowadzenie, postać graficzna r. Arrheniusa i sposób wyznaczania energii aktywacji z wykresu, przewodnictwo roztworów, hydroliza estrów, konduktometr, ultratermostat.

9.    Konduktometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji (str. 178).

Przewodnictwo roztworów elektrolitów i jego pomiar, konduktometr, kalibrowanie sondy konduktometrycznej, zależność przewodnictwa (molowego + właściwego, jednostki) od różnych parametrów, prawo niezależnej wędrówki jonów Kohlrausha, wyznaczanie stałej dysocjacji na podstawie pomiarów przewodnictwa, stała i stopień dysocjacji, prawo rozcieńczeń Ostwalda.

a    i

10.    Badanie procesów elektrodowych: wyznaczanie charakterystyk elektrod: szklanej, antymonowej i chinhydronowej; pomiary pH roztworów (str. 162).

Współczynnik pH i jego pomiar potencjometryczny, pehametry, , elektrody I, II, III rodzaju, elektroda szklana, kalomelowa, chinhydronowa, antymonowa, charakterystyka elektrod, potencjał elektrodowy, zapis ogniw wg Konwencji Genewskiej.

Do każdego z ćwiczeń obowiązuje znajomość aparatury, której opis znajduje się na końcu skryptu.

Podręczniki do chemii fizycznej:

1.    P.W. Atkins, Podstawy chemii fizycznej oraz Chemia fizyczna, PWN, 1999.

2.    Praca zbiorowa, Chemia fizyczna, Warszawa 1980.

3.    K. Pigoń, Z. Ruziewicz, Chemia fizyczna, Warszawa 1980.

4.    G.M. Barrow, Chemia fizyczna, W7arszawa 1971.

5.    R. Brdićka, Podstawy chemii fizycznej, Warszawa 1970.

6.    T. Drapała: Chemia fizyczna z zadaniami, PWN 1976.

7.    L. Sobczyk, A. Kiszą, Chemia fizyczna dla przyrodników, PWN 1975.

Karol Krzymiński


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
32127 Obraz (2639) 22 3.4. Elektrochemiczne metody wyznaczania średnich współczynników aktywności el
328 [1024x768] AKTYWNOŚĆ ELEKTROLITÓW 337 Pomiary średnich współczynników aktywności elektrolitów wy
25729 ScreenHunterI Jun  29 Średnie współczynniki aktywności elektrolitu A^B.
327 [1024x768] 336 ELEKTROCHEMIA Jeżeli współczynniki aktywności kationu i anionu oznaczyć przez y+
439 [1024x768] 448 ELEKTROCHEMIA Średni współczynnik aktywności K2S04 w 0,01 molamym roztworze wodny
340 [1024x768] AKTYWNOŚĆ ELEKTROLITÓW 349 a korzystając z pojęcia średniego współczynnika aktywności
381 [1024x768] 390 ELEKTROCHEMIAMetody wyznaczania współczynników aktywności Wyznaczanie współczynni
383 [1024x768] 3*2 ELEKTROCHEMIA Podobnie jak .przy wyznaczaniu współczynnika aktywności przez pomia
385 [1024x768] 394 ELEKTROCHEMIA Wyznaczanie współczynników aktywności metodą izopiestyczną W poprze
skan0136 Roztwory i równowagi fazowe 139 Rys. 4.5. Wyznaczanie współczynnika aktywności metodą krios
wymaganiar bmp 3. Roztwory rzeczywiste Rys. 3.24. Wyznaczenie współczynnika aktywności f2 z pomiarów

więcej podobnych podstron