299
Danuta fluttjer
formalne wykładniki swej semantycznej łączności fap. gramatyczny w zakresie staroniemieckich nazw metali), ^uatcrniast Trierowi przypada niewątpliwie w udziale zasługa -^wania nowej metodologii w obszernej pracy poświęconej szczegó-problemowi leksykalnemu, mianowicie analizie zespołu nazw J^Ucych sie do pojęcia intelektu. We wstępie do swej rozprawy habi-oófl^ei Der deutsche Wortschotz im Sinnbezirk des Verstandes11, a na-w kilku artykułach przedstawił Trier swe podstawowe założenia sK^etyczne. Treść pojęciowa języka tworzy pewną całość, razczłonko-** na strefy, które się z kolei dzielą na pola pojęciowe u. Tym sferom, ^stennom pojęć odpowiadają w planie językowym grupy leksykalne, które Trier nazywa „polami wyrazowymi” (Wórtfelder) lub ,jnakowy-0i” (Zeichenfelder). Obszar pola pojęciowego ściśle, bez luk pokrywają wyrazy u. Pole słowne ma więc strukturę mozaikową, miejsce każdego elementu jest dokładnie wyznaczone przez elementy sąsiednie, zmiana zaś składnika lub jego usunięcie pociągają za sobą przegrupowania ca-lego układu. Nie zmienia to jednak granic pola, które jest ograniczone Przez f^^Si pól sąsiednich. Znaczenie każdego elementu zależy od całego układu, poza polem wyraz jest pozbawiony treści u. Trier powołuje °^_fu 113 a°alogiczną cechę składników innych systemów konwencjonal-nycn, np. układu sygnałów świetlnych, gdzie każdy kolor coś ^znaczy" tylko w relacji do pozostałych, czy skali ocen szkolnych, w której treść wyrazu genuęend wyznaczają zakresy stopzu sehr gul, gut itp. ańtnoSS. .^k^eniach ogólnoteoretycznych oparł Trier swą ęoalim odnowi PP^^go i średniogórnoniemieckiego dtnateriału leksykalnego
odpowiadającego polu pojęciowemu intelektu.
130,3 średniowiecznego stanowiły mJn. wyray m ^L-5' ° ono ukształtowane inaczej niż pole wspo czesne oparte
słowa rano; sńz służy
rodzonej, w Wyrazie witze ze słowem
ma dojrzałości* i w tym zakresie k - J w treści «v»zu wśafcaW
nominowały nie pierwiastki '^^wsssytkim moralnej, elementy oceny społeOTg^^P^p^bowości. człowieka o wielkim do-
W niemieckim zasobie słownym przetrwały nie zmienione as do 5*®^ najnoivs^ch, zajmowały w o'bręSe pola zupełnie Hmienną wartość znaczeniową. Na przykład ■ -l3. y średniowieczu ten oddnek pola pojęciowego, ktflry ^
*3«auttcn-rw Ły«* TTTT^ sarientia. W treści wyrazu icwhetf lurirheit, odpowiednikiem 0wuua intelektualnego, lecz
dominowały nie pierwiastki wszsytkim moralnej. Odzwierciedlał
element v oceny społecznej, . osobowości,
Jsie w nim ideał średniow>ecznej o» _ ______
| - -OTO.W «- Stmmbatrlc. da Verstanda ft# Gad*rHU
” •» » odtworzyi na n-»*-
eZTlf-5 sc^^iDÓ?b<wie*n ożywał Trier raczej siekoa I M l—W l
^ B^rtrn^d. S*— m.
gdzie ich właściwy® ^^ciiaft des Feldes ist namlich in jedem AagnUdl dtar u łudcenlos zu bedecken". OPestschrift BefeagheL 1*5*
r. , he a*1® „a arrricalefli JCMwwekfi, ft< WoetJeWffc#o»tt „Zetlar bntt da
' ,... I—* des Verstehens »iw— Einzelwerses ist afefcaaątc aa der
0*0*"*** it des Gesamtfelaes und semer b----»
••■■annja aruitta. i~]
aefl******
nam VMmr
Koctrastwortfe mm 4mm flaibi n ^ wirfriT - Wortscfeatz-., a T-M * T"l,ł