54466 ss26

82 MIKOŁAJ SĘP SZARZYSSKI

Czy mi chcesz być przewodnią? Nie było potrzeba. Wiem ja z twojej nauki, gdzie droga <d>o nieba.

[13.] Epitafijum albo napis na grób pannie Annie Stawskiej

Bv młodość wdzięczną, piękną, uczciwą ochotę, świętą czystość, spaniałą stateczność i cnotę śmierć, łakoma krwie ludzkiej, w słusznej wadze miała, dłużej by Anna Stawska na tern świecie trwała.

5 Które panieńskie ciało tu jest pochowane,

cna dusza na mieśce szła świętem zgotowane -

tak nam każe jej wiara i stałe ufanie

wierzyć, które tu miała w Tobie, Ch<r>vste Panie.

[14.] Nagrobek jednej pannie

Tu on napiękniejszy kwiat panieńskiej młodości, któremu ł Helena, i sama w piękności Wenus równa nie była, leży pochowany, nogą nielLitościwej śmierci podeptany.

5 Pytasz, przecz tak nadobny kwiateczek ku wiośnie, gdv drugie kwiatki rosną, znowu nie wyrośnie? Płomienie febry ciężkiej, które go paliły, te mu tę smutną łąkę gwałtem zasuszyły.

I aż ogniem zrządzonym ten grób pokropiony 10 będzie, tuż on, dziwna rzecz, wznidzie odrodzony. Upuść na tę mogiłę którą kropię z oczy -niech go ziemia odwilży, nie tak twardo tłoczy.

[15.] Epitaphium Boieslao Audaci, regi Poloniae

Ergo erat in fatis, heros fortissime. quondam rcx et Sauromatae, Boleslae, gloria gentis ingens, ut patria procul abiectusque iaceres

pulvere sub vili, vili corpusque cucullo 5 contectus, cultu vacuis sub montibus? Eheu, ut sequitur nullum instabilis Fortuna favore continuo! En sic ille iacet, Germania cuius bellatrix animos atque invicta horruit arma, cui populosa manus porrexit Prussia cuique 10 principe et auro, et equis, et pugnaci ardua pube septenni cessit superata Kiovia bello.

Hic etiam reges tibi, Pannonia inciita, victor imposuit pulsos. Quantum quoque fortibus ausis,

0    rex, tu poteras, vastata Bohemia sensit.

15 Macte animis ingentibus, heros, sed mage macte, quod facilis patriae iusto superumque furori cessisti renuens exsecranda arma movere.

Quod si quanto ani ino exilium sacramque tulisti pauperiem, tanto potuisses ferre secundam 20 fortunam, quae te patrias contemnere leges impulit et dirum sacrato sanguine ferrum imbuere, haud tua mmc Yilaci ingloria stagna monstrarent populis parvo ossa ingesta sepulchro, sed tua te armipotens operoso marmore tectum 25 Sarmatia aspiceret, tanto et posuisset alumno Carpatios tumulum superantem vertice montes.

/

[16.] Epitafijum Rzymowi

Ty, co Rzym wpośród Rzyma chcąc baczyć, pielgrzymie, a wżdy baczyć nie możesz w samym Rzyma Rzymie, patrzaj na okrąg murów i w rum obrócone teatra i kościoły, i słupy stłuczone.

5 To są Rzym. W idzisz, jako miasta tak możnego

1    trup szczęścia poważność wypuszcza pierwszego.

To miasto, świat zwalczywszy, i siebie zwalczyło, by nic niezwalczonego od niego nie było.