Tabela 2. Wybrane transformaty Laplace’a PH »JPryr\\\Lv a OSUOUOO i Teogj/0;
M
1. S(t) (impuls jednostkowy)
2. l(f) (skokjednostkowy)
3. ST(t)=f,6(t-kT)l(t)
Jt=0
m
1
l
s
1-e
-Ts
4. t • l(r)
.ir+1
7. eal (t)
8. te* l(t)
l
s-o
1
n!
10. sino*-l(r)
11. coso#l(r)
12. /sincurl(t)
13. /COSG*l(jf)
4
14. e® sin ax -l(f)
15. e^costuf-l(t)
16. Ae* cos(<ur+^)- l(f)
(s-af
1
s2 +co2
s2 +a>2
2cos
s2-<o2
+oo2Y
co
(s-of +a>2 (s-o)
(s-of +co2
s-o+jco s-a-jco
nieprawdziwe jeśli sF(s) zawiera pewne bieguny, których część rzeczywista jest równa zero lub dodatnia. Poniższy przykład ilustruje z jaką ostrożnością musi być stosowane twierdzenie o wartości końcowej.