74583 SNB13960

208

że stopień i ciężar gatunkowy tego udziału powinien wzrastać z ich mzwoit* i doświadczeniem aż do zupełnie samodzielnego działania włącznie.    " "

Bardziej problematyczny jest współudział wychowanków w planowaniu dłuższy okres i w szerszym zakresie. Wynika to z poziomu dojrzałości wychowanków, charakteru placówki (internat, dom dziecka, przedszkole, świetlica szkolna, oraz złożoności i zakresu zadań. Licząc się ze wszystkimi uwarunkowaniami postula ten można i należy realizować przede wszystkim drogą naturalnych i właściwych dla danego zespołu wychowanków kontaktów. I tak przy opracowywaniu projekm planu rocznego wyrażały by się one w bezpośrednich, okazjonalnych i inspirowanych, indywidualnych, zbiorowych rozmowach i dyskusjach na temat planowanych zadań — oczywiście — w formie dostępnej i wyzwalającej inicjatywę. Jednocześnie wychowankowie muszą mieć jakieś przekonanie, że ich słuszne życzenia i postulaty będą rzeczywiście uwzględnione.

Inną formą tych kontaktów mogą być pisemne wypracowania konkursowe, ankieta, skrzynka dobrych pomysłów itp. Wszędzie tam, gdzie istnieją reprezentatywne samorządy wychowanków, są wszelkie podstawy' do tego, aby równolegle z tym przeprowadzić z nimi — w granicach obiektywnych możliwości — „facno-we” i zobowiązujące konsultacje oraz narady nad projektem planu z ewentualnym ich uczestnictwem w posiedzeniu rady pedagogicznej włącznie. W tych warunkach stosunek planu pracy samorządu do planu ogólnego placówki polegałby na naturalnym i logicznym przejęciu części zadań z tego planu do samodzielnej realizacji przez wychowanków.

13.5. Struktura pozioma planu rocznego (podstawowe części planu)

Przystępując do opracowania planu pracy — zwłaszcza rocznego — stajemy zawsze przed koniecznością dokonania sensownego, zgodnego z właściwymi kryteriami podziału przedstawionych w podrozdziale 13.2.3. sześciu „kategorii treściowych” na wyraźnie wyodrębniające się części „z góry do dołu”. Części te powinny — oczywiście — złożyć się na w pełni wyczerpującą całość planowanych przedsięwzięć, zapewniającą osiąganie godziwych standardów funkcjonowania danej placówki (układu opiekuńczo-wychowawczego) i nadążanie za ogólnym postępem życia społeczno-kulturowego w ogóle. Wynika to, najogólniej mówiąc, z konieczności porządkowania i struktury zacj i treści złożonych, niejednorodnych we wszelkich przekazach informacji i opracowaniach.

W praktyce planowania pracy w takich placówkach jak domy dziecka, internaty i bursy szkolne spotykamy się najczęściej z podziałem planu rocznego na następujące części:

~ wstępną, zawierającą głównie informacje identyfikacyjne, faktograficzne dotyczące placówki (układu) oraz wskazanie na podstawy treściowe planu_naj

częściej rodzaje dyrektyw władz nadrzędnych.

wravow\.\ \ \x'rp\cv7CV\st\V;\

.,-. _.,—'^^v*-'c-ci. \nxswk\a^'A - vc"^w\\ wm»

Jp&S3&^y^~    y >    , _s .N    y _

i# ^ x**”jerifrV-* ««** cc^-. c.: ^m\\ iwmy \ tarife*

_r9r i'=-■* -j

a* ^ -    -.jprr^A-    ądcfcw ...r*e ao tc\ \\aj\v\ cc\c

j4BŚk2**^c5^,J

«ri $&?.óo\\\ch planu \\\e jest wjfc >\ę trudnymi do \x;\\k-'”C.V; \ innymi jesjcrc bmkii-.:cwj takimi właśnie cechami .kresie. Chociaż równocześnie tycznośei. łatwości zastosowane r.ie wy stare za]ące dla w pełn i struktury w teorii i praktyce

*■**•*•- trjczltwa do przyjęcia podstawa właściwej ..poziomej” struk-fc*²ZSTq:ż'Z ważna r_ wskazać n trzy złożone kryteria, według których

3.viwe i » ńgikcje opiekuńcze i wychów awc.e placówki (układu),

*"* lYfiman¹ wvze? proces planowania, którego ogniwami są m.in.

_jfjjgjis⁰.    ^J    *

- w^-pcowadzaiie stąd wniosków do działania,

- —uefciywae w%raa£2ma działalności zorganizowanej w ogóle.

_    . właśnie podstawach można wyodrębnić następujące części planu:

unii I iiśi i« ‘ wychowawcza — według kryterium spełnianych przez placówkę otaz diagnosty czdo-wniosków a i doskonalenia pracy — zgodnie z dal-sz\-zń dwxjtna kryieriarni. Jednakże ich rozmieszczenie w planie — według łoćacznei kokioości: hierarchii — powinno być następujące: część diagnostyczno--wnioskowa- opiekuńcza, wychowawcza i doskonalenie pracy.

Nawiązując do dokonanej wyżej ogólnej charakterystyki procesu planistycznego naieźy stwierdzić, iż część pierwsza planu stanowi nieodzowny „pierwszy krok" w jego opracowywaniu. Jak sama jej nazwa wskazuje, powinna zawierać rozwiniętą diagnozę objętej planowaniem rzeczywistości opiekuńczo-wychowawczej oraz wyprowadzone stąd w nioski, pozwalające na formułowanie celów i zadań w dalszych częściach planu. Jako taka stanowi bowiem jego podstawowe źródło treściowe. Diagnoza ta może być przede wszystkim rezultatem prowadzonej przez dłuższy okres obserwacji uczestniczącej, a także odpowiednich sondaży opinii wychowanków i naturalnych „małych" eksperymentów pedagogicznych. Przedstawienie jej wraz z wnioskami do dalszej pracy może wystąpić zwłaszcza na zamykającej roczny okres działalności konferencji rady pedagogicznej.