Metodyka nauczania
Ćwiczeniami przygotowawczymi będą skoki zawrotne przez ławeczkę ustawioną na podłodze, a następnie przez ławeczkę skośnie opartą o drabinki. Skoki zawrotne przez skośnie opartą ławeczkę umożliwiają początkującym łatwe przenoszenie nóg nad przyrządem.
W dalszej kolejności wykonuje się skoki zawrotne przez niską skrzynię, początkowo można je wykonywać o nogach ugiętych (kucznie).
4.
Błędy wykonania: brak lotu przed przyrządem (dochwyt skrzyni równocześnie z odbiciem), mało dynamiczne odbicie i brak wymachu nóg w górę, załamywanie tułowia, przetrzymywanie rąk na skrzyni, brak lotu za przyrządem, lądowanie przodem do przyrządu.
Skok odwrotny
Skoki odwrotne można wykonywać z rozbiegu na wprost i z odbicia jedno-nóż. Jest to skok popularnie zwany „złodziejskim”. Nie zaleca się wprowadzania tego skoku do zajęć z młodzieżą szkolną z uwagi na możliwość powstawania kontuzji, zwłaszcza stawów łokciowych przy opóźnionym dochwycie (rys. 336).
Z rozbiegu na wprost można wykonywać skoki odwrotne odbiciem obu-nóż z 1/4 obrotu nad przyrządem i lądowaniem bokiem do przyrządu.
Najłatwiejszym skokiem tej grupy jest skok odwrotny z odbiciem jedną nogą z rozbiegu skośnego (rys. 337).
Rvs. 337