225 pcx

VIII. REAKCJE W ROZTWORACH - ODPOWIEDZI ■

3. Zależność stopnia dysocjacji od stężenia słabego kwasu:

4. a =    [H⁺] = stężenie cząstek zdysocjowanych; a = [H⁺l = 0,01 • 0,01 mol/dm⁵;

Q>

Co

[H⁺l = 1 ■ 10^-4 mol/dm³; [OH' K= (0,01)² • 0,01 = 1 • 10^-6. 5. pH = 5

1 • 10~¹⁰ mol/dm³; pH = 4; POH = 10; K = a² • C₀,

IH*] = 1tr=; a - ^; a =    - 0.01

On 10‘³ mol/dm³

1%.

6. HCI —i- H⁺ + Cl ; C_m — Cjonów wodorowych

1) pH = 1 — [H⁺l = 10~¹ mol/dm³; w 0,2 dm³ roztworu: IH⁺I = 2 • 10^-2 mol/dm³;

2) pH = 2 — [H⁺] = 10~²; w 0,5 dm³ roztworu: lH⁺l = 5 • 10~³ mol/dm³;

c_m = ⁵_-p₃^3mf₀:²r^1Qn.T3 = ²-⁵ •¹⁰'²; p^h = ph = -igt2,5 • io-²i, ph = 1,6.

0,3 dm³ + 0,2 dm³ + 0,5 dm³

7. K = C_m • a²; oznaczamy początkowy stopień dysocjacji jako a_p, stopień dysocjacji po rozcień-

CrriD

czeniujako a_k; «P = /J; 0*=-^; 0*=^ ~₁₆ cjacji wzrośnie czterokrotnie.

otk = /Ę®; «k = 4a_P. Stopień dyso-

8. a) 1 - HCI; 2 - Ba(N0₃)₂; 3 - KOH; b) CO§^- + 2 H⁺ — C0₂ + H₂0;

Ba²⁺ + CO?" — BaC0₅; 3 Ba²⁺ + 2 P0|- — Ba₃(P0₄)₂; Al³⁺ + 3 OH" — AI(OH)₃

9.    Druga kolumna: a) HN0₃ i NaOH; b) ZnO i HCI; c) AgN0₃ i HBr; d) CuCI₂ i KOH.

Propozycje substratów: a) HCI i Ca(OH)₂; b) ZnO i H₂S0₄; c) AgN0₃ i NaBr; d) CuS0₄ i NaOH.

10.    Wybrany odczynnik: HCI_{(rozc )} lub inny roztwór zawierający jony Cl^-. Czynności: 1) Badamy odczyn roztworów soli papierkami wskaźnikowymi. 2) Do probówek dodajemy po kilka kropel roztworu zawierającego jony Cl^-. Obserwacje: 1) W dwóch probówkach (np. 2 i 3) papierek zmienił barwę, wskazując na odczyn kwaśny roztworów. W probówce 1 papierek nie zmienił barwy - roztwór soli ma odczyn obojętny. 2) W jednej probówce (np. 3) obserwujemy wytrącanie się osadu. W probówkach 1 i 2 nie obserwujemy objawów reakcji. Wnioski: probówki zawierają -1. KN0₃, 2. Fe(N0₃)₂, 3. AgN0₃.

www.operon.pl

225