1388457491

104 Andrzej Szlęk

Rys.11.2. Zależność stopnia wypalenia x od czasu r Fig.11.2. Carbon burn-out fraction x as a function oftime t

się świeże paliwo. W chwili r < t_k front spalania znajduje się w odległości

wt od górnej krawędzi złoża. Energia chemiczna paliwa nad frontem na jednostkę powierzchni podstawy wynosi:

pwr{l - x_K)cW_dic ,    (11.13)

a w paliwie poniżej frontu:

p{h - wr)W_d    (11.14)

Sumarycznie więc strata chemiczna odniesiona do początkowej energii chemicznej wynosi:

pwr(l - x_K)cW_dtC + p(h — wr)W_d

phW_d

(11.15)

co po uproszczeniu zapisać można następująco:

Począwszy od czasu tk spalanie zachodzi w całej objętości złoża. Krzywa wypalania w tym obszarze aproksymowana została funkcją o następującej postaci:

x = 1 — (1 — xx)exp

(11.17)

Postać funkcji (11.17) nie ma niestety podstaw teoretycznych i należy ją traktować jedynie jako aproksymację wyznaczonego doświadczalnie prze

biegu krzywej. Strata chemiczna w żużlu dla r > tk wynosi:

Cch

(1 - x)cW_dtc

W_d

(11.18)

W przedstawionych równaniach wielkości w, xk oraz C są funkcjami prędkości napływu powietrza. Czas spalania jest równy czasowi przebywania paliwa w kotle, czyli:

r = — ,    (11.19)

w_r

przy czym L oznacza czynną długość rusztu, a w_T prędkość rusztu.

Według przedstawionego schematu obliczono stratę chemiczną w żużlu dla różnych stanów pracy kotła i porównano ją ze stratę chemiczną obliczoną w procedurze uzgadniania na podstawie pomiarów kotła rzeczywistego. Wynik porównania przedstawiony jest na rys. 11.3. Na rysunku tym poprowadzono prostą Cch,obi = Cchjpomj wokół której skupiać powinny się punkty. Zauważyć można, że punkty te w istocie leżą dość blisko prostej, a odstępstwa są rzędu jednego punktu procentowego straty chemicznej. Mimo znacznych uproszczeń przyjętych przy wyznaczaniu straty chemicznej w żużlu otrzymany wynik należy uznać za bardzo satysfakcjonujący.

Strata fizyczna w spalinach. Znając wartość straty chemicznej w żużlu określić można zawartość węgla w żużlu, a następnie, wykorzystując równania bilansu substancji oraz pomiar koncentracji 0₂ lub C0₂ w spalinach, wyznaczyć jednostkowe ilości poszczególnych składników spalin n” po-