Stopień dysocjacji zależy od rodzaju rozpuszczalnika, koncentracji (stężenie elektrolitu) oraz temperatury. Ze względu na wartość liczbową współczynnika dysocjacji elektrolity dzielą się na słabe i mocne. Elektrolity słabe charakteryzują się małym przewodnictwem elektrycznym, mocne zaś dużym przewodnictwem elektrycznym. W elektrolitach prąd elektryczny przepływa w całej jego objętości. Z tego też względu wygodnie jest operować gęstością prądu j , zamiast natężeniem prądu. Przez gęstość prądu rozumie się ilość ładunku przepływającego w ciągu jednej sekundy przez powierzchnię lm2, ustawioną prostopadle do kierunku ruchu jonów. Gęstość prądu można określić następującym wzorem:
(5.41)
j = q+N+v+ + q_N_v_
gdzie:
ę+i<7_ -ładunek odpowiedniego znaku,
iY iŃ_-liczba jonów (N+ - kationów, N_ - anionów
w
prędkość obu rodzajów jonów.
Biorąc pod uwagę, że elektrolit jako całość jest elektrycznie obojętny, można przyjąć że:
q+N+ = q_N_= q N gdzie:
Aj I liczba jonów dowolnego znaku.
Jony w elektrolicie mogą mieć różną wartościowość, w związku z tym ilość przenoszonego ładunku przez każdy jon można wyrazić:
gdzie:
e -ładunek elektronu ^^-wartościowość jonu.
q - e Z
4 - wartościowość jonu.
takim przypadku gęstość prądu (/) wyrazi się wzorem:
(5.42)
j -e ZN (v.+ v_)
ezeli
Hj jony w elektrolicie działa pole elektryczne o natężeniu E, to ^^one poruszać się wzdłuż linii sił tego pola. Siła ta w myśl drugiej Hj || dynamiki powinna spowodować przyśpieszony ruch jonu. Z chwilą BSBi iii Poruszać w określonym kierunku, wystąpi siła oporu ill h^zie hamować ten ruch. Siła oporu ośrodka dla niewiel-
W^ektrol' °^C!^es^ wprost proporcjonalna do prędkości. Siłą oporu jonu K obie 111 alii s^a 0P0ru lepkiego. Po bardzo krótkim czasie ruchu ^nie y Hi h równoważą się i ruch jonu staje się ruchem jednostajnym z Pierwszą zasadą dynamiki).