22 (597)

ŁZY ARIADNY

Du hist der Herr iiber ein dunkles Schiff das fdhrt den dunklen Pfad.

Richard Strauss, Ariadnę auf Naxos

Jeszcze płacz słychać na plaży Naxosu To noc się kończy - to Ariadna płacze O ciemne ciemne są intencje losu Już Tezeusza nigdy nie zobaczę

Tutaj na piasku teraz się położę Los jest jak zimne i głębokie morze

Ale już zbliża się Dionizos młody Zaraz skorzysta z panieńskiej urody

lipiec 2001

OGRÓD W MILANÓWKU, MARCINKI W POŁOWIE PAŹDZIERNIKA

Zakwitały marcinki przy drewnianym płotku Tyś się temu przyglądał mój szanowny kotku

Tyś widział martwą osę i dwie muchy w locie I brzozę tę co zmarła tuż przy owym płocie

Ja tam dół wykopałem tyś zasnął w tym dole Krążyły nad nim osy w swoim wielkim kole

Tyś widział jeża w gnoju i żabę trzynóżkę I tę mgłę co po nocy wychodzi na dróżkę

Brzozy żaby marcinki wszystko jest tożsame Wszystko wchodzi wychodzi przez ogromną bramę

Przez bramę brzóz marcinków i gnijących jeży Może tam coś jest jeszcze - coś w co nikt nie wierzy październik 2001

47

p