- 233
o częstotliwości większej niż 300 MHz. W praktyce inżynierskiej często przyjmuje się za dolną granicę mikrofal częstotliwość 1 GHz. Za górną granicę mikrofal zwykle przyjmuje się początek zakresu promieniowania podczerwonego, tj. ok. 700 GHz, co odpowiada długości fali 430 [im.
Zakres mikrofalowy można podzielić w systemie dekadowym na następujące pasma:
— pasmo decymetrowa, inaczej U.w.cz. — ultra wielkie częstotliwości (0,1 < <A < 1 m, 0,3 </< 3 GHz);
— pasmo centymetrowe, inaczej S.w.cz. — super wuelkie częstotliwości (1 < A <
< 10 cm, 3 </< 30 GHz);
— pasmo milimetrowe, inaczej Skr rw.cz. — skrajnie wielkie częstotliwości (1 ^
< A < 10 mm, 30 < / < 300 GHz);
— pasmo submilimetrowc (A < 1 mm, / > 300 GHz).
W technice radiolokacyjnej stosuje się powszechnie kod literowy do oznaczenia węższych pasm:
P (0,225...0,390 GHz)
L (0,390... 1,55 GHz)
S (1,55...5,26 GHz)
G (3,95...5,85 GHz)
C (5,85...8,2 GHz) ^
X (5,2... 10,9 GHz) pasma pomocnicze
J (10,9. 17,25 GHz)
K (10,9...36 GHz)
Q (36...46 GHz)
V (46...56 GHz)
Diody mikrofalowe to bardzo obszerne zagadnienie, któremu poświęcono wiele monografii0. Najogólniej diody mikrofalowe można podzielić pod wrzględem ich właściwości funkcjonalnych na cztery grupy:
— zmienne rezystancje (w-arystoiy),
— zmienne reaktancje (w'araktory),
— sterowane impedancje,
— ujemne rezystancje.
Warystory (ang. VARiable resiSTOR) są to elementy o nieliniowej charakterystyce prą-dowo-napięciowcj, czyli każda dioda jest W'arystorem. Warystory mikrofalowa muszą odznaczać się dużą szybkością działania, dlatego stosuje się następujące rodzaje diod:
— ostrzowa;
— Schottky’ego:
— zwrotne (inaczej nazywane wstecznymi).
Warystory są stosowane głównie w układach detekcji i micszaczach, dlatego takie diody nazywa się często detekcyjnymi i mieszającymi.
Waraktory rozpatrywaliśmy oddzielnie jako rodzaj diod pojemnościowych.
.Sterowane impedancje są to diody p-i-n (półprzewodnik typu p-samoistny-typu n), stosowane w mikrofalowych przełącznikach, bezpiecznikach, modulatorach i dzielnikach.
11 Między innymi w języku polskim: J. Klamka: Diody mikrofalowe półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 1973; H. V. Shurmar: Mikrofalowe przyrządy półprzewodnikowe. MON, Warszawa 1974.