420 421 (5)

zniekształcenia częstotliwość nośna to powinna być co najmniej 5 ... 10 razy większa 'niż największa częstotliwość wzmacnianych sygnałów U.

b

VV\u»ej

Źródłem dryftu wzmacniacza prądu stałego z przemianą jest w zasadzie modulator. W niektórych typach modulatorów, charakteryzujących się niskim poziomem dryftu (na przykład wibracyjnych), udaje się uzyskać napięcie dryftu odniesione do wejścia rzędu kilku setnych mikrowolta na minutę albo jeszcze mniej. Wahania napięcia dryftu sprowadzone do wejścia mogą być tutaj zmniejszone do wartości rzędu tysięcznych części mikrowolta.

Rys. 8-14. Wzmacniacz prądu stałego z przemianą

a — uklaii blokowy; b — kształt sygnału w różnych punktach układu

Zaletą wzmacniaczy prądu stałego z przemianą w porównaniu ze wzmacniaczami o bezpośrednim wzmocnieniu jest:

1)    niski poziom dryftu, pozwalający na wzmacnianie słabych sygnałów,

2)    mała czułość do zmian wartości napięć zasilających, pozwalająca na uniknięcie stabilizacji,

3)    prosty układ do wprowadzenia sprzężenia zwrotnego oraz prosta regulacja wzmocnienia.

Ich wadą jest stosunkowo duża złożoność układu, zawierającego oprócz wzmacniacza szereg innych elementów.

Aby podczas zmian polaryzacji sygnału wejściowego zmieniała sic również polaryzacja na wyjściu, we wzmacniaczach prądu stałego z przemianą stosuje się zrównoważone układy modulatorów i demodulatorów.

Najprostszym układem modulatora zrównoważonego jest przerywacz wibracyjny lub wibrator uruchamiany zazwyczaj za pomocą mechanizmu elektromagnetycznego lub elektrodynamicznego. Częstotliwość przerw lub przełączeń powinna być możliwie największa, gdyż upraszcza to i czyni tańszą konstrukcję wzmac-

Riacza prądu zmiennego oraz rozszerza pasmo częstotliwości, przepuszczane przez urządzenie, jednakże jednocześnie zwiększa pobór mocy oraz skraca czas jego pracy. Wychodząc z wspomnianych założeń, częstotliwość drgań wibratora przyjmuje się zazwyczaj w granicach 100... 1000 Hz. Jeżeli źródło sygnału jest małooporowe, napięcie sygnału po.wibratorze może być podniesione za pomocą transformatora (rys. 8-15).

Rys. 8-15. Wibracyjny modulator zrównoważony z transformatorem podwyższającym W — wibrator; Tr — transformator podwyższający; C — kondensator osrani-czający pasmo przepuszczania modulatora

W celu zmniejszenia zakłóceń pasmo przepuszczania wzmacniacza prądu zmiennego powinno być wąskie, wystarczające tylko do przepuszczania widma częstotliwości bocznych <t> ± Q.

Przerywacz wibracyjny oraz inne rodzaje modulatorów mechanicznych (na przykład kondensatorowe) charakteryzują się bardzo niskim poziomem dryf-tu,' w zasadzie zależnym od pasożytniczych (magnetycznych i elektrycznych) wpływów indukcyjnych na obwód wejściowy, ich siły termoelektro-dynamicz-

nej, kontaktowej różnicy potencjałów zwierających się styków. Przy starannym ekranowaniu obwodu wejściowego oraz dobrej konstrukcji wibratora możliwe jest uzyskanie dryftu wzmacnia-

Rys. 8-16. Modulator zrównoważony na heptodach

J*_u — ustalanie równowagi częstotliwościowej nożnej

Rys. 8-17. Układ demodulatora pierścieniowego z diodami półprzewodnikowymi

421