234

zwilżenia włókien żywicą, aby zapewnić każdemu włókienku otoczkę żywiczną, a następnie zgarnia nadmiar żywicy tak, aby wyciągany pęk rowingów miał żądany stopień nasycenia.

Nasycony

rowing

Żywica

\

Sycidło

Nawoje rowingu

Rys. 3.27. Schemat procesu sycenia rowingu

Powszechnie stosowanym sposobem uzyskiwania określonego stopnia nasycenia jest umieszczanie na wylocie z sycidła oczka kalibrującego

Partia kalibrująca

r—i

Rys. 3.28. Konstrukcja oczka kalibrującego w sy-

(rys. 3.28). Ma ono postać tulejki, a odcinek cylindryczny (kalibrujący) oczka ma wielkość przekroju poprzecznego — odpowiednią do założonego stopnia nasycenia.

Przekrój poprzeczny kalibrującej partii oczka wyznacza się w prosty sposób. Z danych katalogowych rowingu można wyliczyć łączny przekrój poprzeczny odwijanych z nawoju włókienek. Wiedząc z ilu nawojów jednocześnie ciągnąć się będzie rowing, można obliczyć sumaryczny przekrój pęku włókien F_w. Znając wartość żądanego stopnia nasycenia i_ob w mierze

_a objętościowej, dodaje się tyle powierzchni przekroju.

ile zająć winna żywica F_ż:

(3.24)

cidle rowingu

Wyciągany przez oczko o przekroju F₀ = F_ż + F_w pęk rowingu będzie miał zawsze i_ob = const.

Wyprostowaniu włókien w pęku rowingów sprzyja siła, z jaką wyciągać je trzeba z sycidła. Siła ta pochodzi od oporów tarcia w oczku kalibrującym i na systemie wałków. Nadmiernie duża jej wartość utrudnia operacje sycenia i może powodować zrywanie poszczególnych włókienek.

234