236

236 5. UKŁADY I PRZEKSZTAŁTNIKI REZONANSOWE

236 5. UKŁADY I PRZEKSZTAŁTNIKI REZONANSOWE

Rys. 5.18. Schemat zastępczy układów komutacyjnych z rys. 5.16a i 5.17a (L_K1, L_a2 — w układzie na rys. 5.16a; L_K1 i L_rll — w układzie na rys. 5.17a)

zakończenia przedziału I. Wartości te są warunkami początkowymi (I'ć₀ U'ć₀) przedziału II komutacji i umożliwiają wyznaczenie przebiegów wielkości w tym przedziale. Warunki końcowe wyznaczone w kolejnym przedziale czasu stanowią warunki początkowe przedziału następnego.

W chwili zakończenia procesu komutacji (ostatni przedział czasu) prąd i_c osiąga wartość równą zeru, a kondensator jest naładowany do wartości U co o biegunowości przeciwnej do wskazanej na rys. 5.18 i przed następnym cyklem komutacji powinien być przeładowany. W falownikach napięciowych często jeden układ komutacyjny współpracuje z dwoma tyrystorami tej samej gałęzi, włączanymi na przemian. W tym przypadku po zakończeniu procesu komutacji jednego z tyrystorów, napięcie kondensatora ma kierunek właściwy dla procesu komutacji drugiego tyrystora.

Układ komutacyjny z dławikiem w obwodzie zasilającym tyrystor główny

Układy zastępcze dotyczące poszczególnych przedziałów czasu procesu komutacji (rys. 5.16a) przedstawiono na rys. 5.19. W przedziale I (t₁ + t₂) (rys. 5.16b) prąd i napięcie kondensatora są określone wzorami (5.18) i (5.19) przy

Rys. 5.19. Układy zastępcze dla poszczególnych przedziałów procesu komutacji w układzie z rys. 5.16a

uwzględnieniu, że w tym przedziale indukcyjność obwodu komutacyjnego L„ = L_a. Prąd kondensatora uzyskuje wartość równą prądowi obciążenia w chwili t₂, w której prąd tyrystora osiąga wartość równą zeru. Czas trwania przedziału I można wyznaczyć na podstawie wzoru (5.18) przy i_c = I.

W układach praktycznych współczynnik tłumienia a, jest mały, więc czas trwania I przedziału