I — C J||| = CEąOJcoscot = C2?omsin^ća>ź+~J
Wprowadzając oznaczenie, że Iq = C 2?q co, otrzymujemy wyrażenie na natężenie prądu ładowania i rozładowania kondensatora w postaci
I = I0
sinj a)t+-£
(5.59)
Ze wzorów (5.58) i (5.59) wynika, że natężenie prądu ładowania I wyprzedza w fazie wytworzone między okładkami napięcie U o —. Jeżeli maksymalne natężenie prądu oznaczyliśmy przez 70 g C co E0, to wyrażenie na natężenie prądu ładowania kondensatora można napisać w postaci:
coC
(5.60)
Wyrażenie to jest postacią podobną do prawa Ohma.
Z uogólnionego prawa Ohma wynika bowiem, że wielkość -=Rr
caC x
spełnia rolę oporności. Nazywa się ją opornością pojemnościową (reaktan-cją). Oporność pojemnościowa w obwodzie dodaje się szeregowo do oporności omowej i tym samym zmniejsza natężenie prądu w obwodzie, zgodnie ze wzorem:
(5.61)
I = ■ i———==■ sin co t
Wielkość Zc = ^R2 +Rq nosi nazwę zawady pojemnościowej (impedancji
pojemnościowej), a R jest opornością omową elementów obwodu. Opór pojemnościowy jest zależny od częstotliwości zmian napięcia źródła, co wynika ze wzoru:
(5.62)
R = 1 = 1
c coC 2nvC
Uwzględniając opór omowy, otrzymujemy na zawadę następujący wzór: