Metody kompresji obrazu
j
Zakładając iż przetwarzamy mały obraz o wymiarach 256x256 pikseli, samo skanowanie obrazu blokami 4x4, 8x8, 16x16 pikseli daje ogromną liczbę iteracji algorytmu. Dodając do tego wszystkie możliwości dopasowywania podobnych bloków, otrzymamy bagatela niecałe 32.000.000.000 operacji Tak zawrotna liczba kombinacji wymaga bardzo dużej mocy obliczeniowej procesora bądź dużo czasu. Oczywiście można dostosować algorytm w taki sposób aby zmniejszyć liczbę iteracji, ale uzyskana kompresja nie będzie już tak dobra. Z racji tego, iż dopasowywane bloki nie zawsze są w 100% identyczne, powstałe pomiędzy nimi różnice są niwelowane poprzez uśrednianie.. Gubiona jest w ten sposób nadmierna informacja, które zostaje bezpowrotnie utracona.
Aktualnie wielu naukowców stara się udoskonalać techniki kompresji fraktalnej, tworząc coraz to nowsze metody przekształceń. Wraz ze wzrostem mocy obliczeniowych procesorów przypuszczam, iż w ciągu kilku lat stanie się ona popularną techniką kompresji która wyprze aktualnie stosowane metody kompresji stratnej. Przyczynią się do tego kończące się patenty, które pozwolą szerszemu gronu osób zająć się tą tematyką. Bardzo istotnym faktem jest praktycznie bezstratna interpolacja i ekstrapolacja obrazów(powiększanie i pomniejszanie). Obraz można powiększyć do czterokrotnie bez najmniejszego uszczerbku w porównaniu z bitmapowym źródłem.
AU $
AU 7
Am 4.