242 (40)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI © Wydawnictwo WAM, Kraków 2005

RELIGIE LUDÓW PASTERSKICH

wojennych pochodów, rano przed wymarszem i wieczorem po powrocie do obozu ... Wojownicy siadają w kucki jeden obok drugiego, podczas gdy ich przywódcy ... chodzą wśród nich, posypując każdego źdźbłami przeznaczonej na pokarm dla bydła trawy i odmawiają modlitwę: N'gai, daj nam bydło, daj nam wiele bydła, zachowaj nas w zdrowiu”. Skuteczniejsze były jednak modlitwy kobiet: przy dojeniu bydła (wówczas składały ofiarę z kilku kropel mleka krowiego lub z własnej prawej piersi), w czasie wojny (o powrót wojowników)¹ i w czasie suszy. Największej wagi przydawała modlitwie obecność kobiety w ciąży, zanurzonej w wodzie, oraz tzw. en-talengoi „modlitwa dzieci” z pękami trawy w dłoniach. Zgodnie z mitem, kiedy Masajów nawiedziła najstraszliwsza susza świata, N’gai zesłał im swoje własne dziecko, które sprowadziło deszcz i uratowało Masajów.

Kwoth Nhial Nuerówjest podobnym przejawem nieba, mieszczącym w sobie cały świat. Zdaniem Nuerów Allah czy Bóg chrześcijan sąjego nieudolnymi wyobrażeniami w obcych kulturach. Kwoth znaczy „Duch”, określany zwykle jako Kwoth Nhial „Duch Nieba” lub Kwoth a Nhial „Duch z Nieba”. Wyraźnie określona jest jego wyższość w stosunku do pozostałych mieszkańców świata (jest Kwoth in dit „Wielkim Duchem”) oraz jego niewidzialność (jego naturę określa Diom „Wiatr”). Kwoth jest cere jiom „podobny do wiatru”, jest jak powietrze (kwoth oznacza także wydychane powietrze) niedotykalny i wszechobecny, objawiający się w zjawiskach przyrody. Jest więc bogiem uranicznym i atmosferycz-

Por. K. Moszyński, Ludy pasterskie, Cieszyn 1996. s. 114-116.